Aπό τα σημερινά ΝΕΑ
«Θέλω να ζητήσω από τον περήφανο λαό των Ελλήνων, την Ελληνική Αστυνομία, τον κ. Παπανδρέου και την κυβέρνησή του να βρουν και να συλλάβουν τους δολοφόνους του παιδιού μου. Θέλω να ξέρω ότι μια μέρα θα δικαστούν. Αυτοί που σκότωσαν τον Χαμί δεν δολοφόνησαν απλά τον γιο μου. Στο πρόσωπό του σκότωσαν τα εκατομμύρια των προσφύγων που ξεριζωθήκαμε για να βρούμε αλλού μια καλύτερη ζωή». Μεσημέρι Τρίτης έξω από το δωμάτιο 602 του Ερυθρού Σταυρού ο Μοχάμεντ Νατζάφι μόλις έχει μιλήσει με τη 45χρονη γυναίκα του Ζάχρα για τα ελάχιστα λεπτά που άλλαξαν για πάντα τη ζωή της οικογένειάς του. Η τραγική μάνα διηγείται ξανά και ξανά τη στιγμή που η 11χρονη Φερστέ βρήκε τη μαύρη πάνινη τσάντα και, χαρούμενη που βρήκε κάτι πολύτιμο, φώναξε τον 15χρονο αδελφό της Χαμί να τη βοηθήσει να την κουβαλήσουν. Το πώς ο Χαμί άνοιξε την τσάντα, τον θόρυβο που ακούστηκε όπως οι βόμβες που έσκαγαν κοντά στο σπίτι τους στο Γκάζνι, ύστερα το σκοτάδι, οι κραυγές από ξένους ανθρώπους και τα δύο παιδιά αιμόφυρτα. «Με πονάει το ότι δεν ήμουν εκεί. Ίσως η βόμβα να σκότωνε εμένα και να γλίτωνε το παιδί μου. Ίσως πάλι να καταλάβαινα τι ήταν μέσα στην τσάντα και να γλίτωνα το κακό» λέει στα «ΝΕΑ» ο Μοχάμεντ Νατζάφι. Στο Αφγανιστάν ήταν διευθυντής δύο δημοτικών σχολείων στο Γκάζνι, το οποίο βρίσκεται νοτιοανατολικά της Καμπούλ, κοντά στα σύνορα με το Πακιστάν. «Ακολούθησα την οικογενειακή μας παράδοση. Έγινα δάσκαλος όπως ο πατέρας μου που έφτιαξε τα δύο αυτά σχολεία. Οι Ταλιμπάν όμως δεν θέλουν την εκπαίδευση κι εγώ δεν μπορούσα να αφήσω τα παιδιά μου και ακόμη περισσότερο τις κόρες μου χωρίς εκπαίδευση. Όταν ήρθαν οι Αμερικανοί πιστέψαμε πως είχαμε τελειώσει με τους Ταλιμπάν. Τον τελευταίο καιρό όμως απέκτησαν και πάλι δύναμη και η ζωή έγινε και πάλι εφιάλτης». Δύο από τα κορίτσια της οικογένειας βρέθηκαν στο Ιράν με τη βοήθεια συγγενών, ένα άλλο στην Αυστραλία για να γλιτώσουν από την καταπίεση των Ταλιμπάν. Η οικογένεια Νατζάφι πούλησε όλα της τα υπάρχοντα και βρήκε μέσω Πακιστάν τους δουλεμπόρους που θα τη μετέφεραν στην Ευρώπη μέσω Τουρκίας. «Από τον πατέρα μου είχα μάθει πολλά για την ελληνική ιστορία και κυρίως για τον Μέγα Αλέξανδρο που στο Αφγανιστάν το όνομά του είναι πολύ σημαντικό. Όταν μαζέψαμε τα λεφτά είπα στην οικογένειά μου πως θα πάμε να μείνουμε στην Ελλάδα. Ήθελα τα παιδιά μου να μάθουν τη γλώσσα και να ζήσουμε σε μια χώρα που θαυμάζαμε για τον πολιτισμό της. Δυστυχώς αφήσαμε πίσω μας τις βόμβες πιστεύοντας πως είχαμε σωθεί, αλλά ο θάνατος μάς παραμόνευε στην Αθήνα». Ακόμη και τώρα που μέσω του υπουργείου Προστασίας του Πολίτη δίνεται στην οικογένεια η δυνατότητα να ταξιδέψει σε όποια χώρα επιθυμεί, ο Μοχάμεντ Νατζάφι δηλώνει πως θα παραμείνει στην Ελλάδα. «Μόνο που αυτή τη φορά θα έχω έναν λόγο παραπάνω, αφού εδώ θα είναι θαμμένος ο γιος μου». Η Οδύσσεια Η οικογένεια Νατζάφι ύ στερα από ταξίδι δύο μηνών πέρασε παράνομα τα ελληνικά σύνορα με οδηγούς Τούρκους δουλεμπόρους και στις 13 Σεπτεμβρίου συνελήφθη και οδηγήθηκε στο κρατητήριο της Παγανής Λέσβου. Ύστερα από λίγες ημέρες βρέθηκε στην Αθήνα, όπου με τη βοήθεια φίλων που ήδη βρίσκονταν στην Ελλάδα νοίκιασε ένα ισόγειο, 50 μέτρα από το σημείο όπου σκοτώθηκε ο 15χρονος Χαμί. Τον Νοέμβριο η οικογένεια προσπάθησε να καταθέσει- χωρίς όμως τελικά να τα καταφέρει- αίτηση ασύλου, αφού απευθύνθηκε πρώτα στο Ελληνικό Συμβούλιο για τους Πρόσφυγες. Τον φωνάζει η γυναίκα του η οποία ξυπνάει με εφιάλτες. «Πρέπει να φύγω, με χρειάζεται. Μετά θα πάω στην κορούλα μου. Οι γιατροί μού λένε πως ίσως γλιτώσει τα ματάκια της, αλλά η μικρή είναι ακόμη σε καταστολή και δεν μπορώ να της μιλήσω». «Και μην ξεχάσεις», μου φωνάζει, «αυτοί που σκοτώνουν πρόσφυγες διαπράττουν έγκλημα κατά της ανθρωπότητας».
Αφήσαμε το Αφγανιστάν και νομίζαμε ότι είχαμε σωθεί. Ο θάνατος μάς παραμόνευε στην Ελλάδα... Σταθερή η κατάσταση της 11χρονης ΣΤΑΘΕΡΗ ΕΙΝΑΙ η κατάσταση της υγείας του 11χρονου κοριτσιού, γεγονός που οδήγησε χθες τους θεράποντες ιατρούς της στην απόφαση να την αποσωληνώσουν. Μάλιστα, τις επόμενες ημέρες η μικρή αναμένεται να μεταφερθεί στο Νοσοκομείο Γ. Γεννηματάς, όπου θα υποβληθεί σε επέμβαση στα μάτια, παρότι οι ειδικοί εμφανίζονται απαισιόδοξοι για την αποκατάσταση της όρασής της. Πάντως, παρά το γεγονός πως αναπνέει χωρίς μηχανική βοήθεια το τελευταίο 24ωρο, το κορίτσι παρέμεινε και χθες το βράδυ στη Μονάδα Εντατικής Θεραπείας. Στόχος των γιατρών, σύμφωνα με πληροφορίες, είναι να ανακτήσει τις δυνάμεις του το παιδί και να υποχωρήσουν το οίδημα και η αιμορραγία στο εσωτερικό των ματιών ώστε να οριστεί το επόμενο ραντεβού με την Α΄ Οφθαλμολογική Κλινική του Πανεπιστημίου Αθηνών. Ήδη η συνεννόηση με τους εξειδικευμένους οφθαλμιάτρους του Νοσοκομείου Γ. Γεννηματάς έχει γίνει, καθώς όπως αναφέρεται σε σχετική ανακοίνωση η υπερηχογραφική μελέτη και των δύο οφθαλμών στην οποία υποβλήθηκε το κοριτσάκι χθες το πρωί αλλά και τα απεικονιστικά ευρήματα της αξονικής τομογραφίας, «θέτουν την απόλυτη ένδειξη της διενέργειας υαλοειδεκτομής». Ειδικότερα, από τις εξετάσεις διαπιστώθηκαν ενδοϋαλοειδικές αιμορραγίες (αιμορραγία στο εσωτερικό του ματιού) τόσο στον δεξιό όσο και στον αριστερό οφθαλμό, ενώ επιπλέον στον δεξιό οφθαλμό διαπιστώθηκε η ύπαρξη πολλαπλών ξένων σωμάτων. «Ρακοσυλλέκτες δεν ήμασταν ποτέ» ΕΝΟΣΩ μιλάμε φθάνει η πληροφορία ότι η Αντάρτικη Ομάδα Λάμπρος Φούντας ανέλαβε την ευθύνη για την τοποθέτηση της βόμβας. Του το αναφέρω. Είναι η πρώτη φορά που ο άντρας με τα πολύ σκληρά χαρακτηριστικά είναι έτοιμος να σπάσει. Σφίγγει το μπράτσο της καρέκλας και ζητάει από τον διερμηνέα μας να του πω όσα περισσότερα γνωρίζω για την οργάνωση. «Ο θάνατος του Χαμί πρέπει να γίνει η αφορμή να ακουστεί η φωνή των εκατομμυρίων προσφύγων. Να μάθει ο κόσμος σε τι κατάσταση βρισκόμαστε». Το βράδυ που ο γιος του σκοτώθηκε, ο Μοχάμεντ Νατζάφι βρισκόταν 60-70 μέτρα μακριά από το σημείο. «Είχαμε τελειώσει την προσευχή μας οικογενειακώς και ύστερα από μισή ώρα η γυναίκα μου με τα δυο παιδιά μού είπαν πως θα πήγαιναν μια βόλτα σε ένα κοντινό πάρκο. Είναι ψέματα πως είχαν βγει να ψάξουν στα σκουπίδια για να φάμε». Όπως λέει, για να φύγουν από το Αφγανιστάν πούλησαν όλα τους τα υπάρχοντα και μετέφεραν αρκετά λεφτά στο Ιράν. Η κόρη του που ζει εκεί τους έστελνε από τα χρήματα αυτά για να ζουν στην Ελλάδα μέχρι να βρεθεί κάποια δουλειά. «Η αλήθεια είναι πως καμιά φορά η μικρή (η Φερστέ) όταν έβλεπε πεταμένο ένα παιχνίδι που δεν μπορούσα να της αγοράσω- γιατί σίγουρα λεφτά δεν μας περίσσευαντο μάζευε. Έβρισκε καμία κούκλα, την καθάριζε, την έπλενε και έπαιζε. Εκείνο το βράδυ είδε την τσάντα και σκέφτηκε πως κάτι καλό θα ήταν εκεί μέσα. Ρακοσυλλέκτες όμως δεν ήμασταν ποτέ». Την ώρα της έκρηξης ο Μοχάμεντ βρισκόταν στο σπίτι ενός φίλου του Αφγανού που μένει σχεδόν απέναντι από το δικό τους σπίτι. «Την έκρηξη δεν την άκουσα. Άκουσα όμως τη φασαρία μετά. Βγαίνοντας από το σπίτι του φίλου μου είδα όλους αυτούς τους αστυνομικούς που είχαν μαζευτεί. Προσπάθησα να περάσω απέναντι και να μπω στο σπίτι μου, αλλά κάποιοι αστυνομικοί με σταμάτησαν. Καθώς είμαι παράνομος στην Ελλάδα, σκέφτηκα πως αν τους πίεζα περισσότερο για να περάσω απέναντι, μπορεί να μου ζητούσαν χαρτιά και να είχα μπλεξίματα. Κοιμήθηκα λοιπόν στο σπίτι του φίλου μου ελπίζοντας πως η οικογένειά μου θα είχε προλάβει να επιστρέψει στο σπίτι. Το πρωί όταν έφυγαν οι πολλοί αστυνομικοί επέστρεψα αλλά δεν βρήκα κανέναν. Τηλεφώνησα στο κινητό του Χαμί, αλλά δεν μου απάντησε κανείς. Λίγη ώρα αργότερα ήρθαν κάποιοι φίλοι Αφγανοί και με ενημέρωσαν για το τι συνέβη. Ακολούθησε η Αστυνομία. Έχασα τον κόσμο».
Αφήσαμε το Αφγανιστάν και νομίζαμε ότι είχαμε σωθεί. Ο θάνατος μάς παραμόνευε στην Ελλάδα... Σταθερή η κατάσταση της 11χρονης ΣΤΑΘΕΡΗ ΕΙΝΑΙ η κατάσταση της υγείας του 11χρονου κοριτσιού, γεγονός που οδήγησε χθες τους θεράποντες ιατρούς της στην απόφαση να την αποσωληνώσουν. Μάλιστα, τις επόμενες ημέρες η μικρή αναμένεται να μεταφερθεί στο Νοσοκομείο Γ. Γεννηματάς, όπου θα υποβληθεί σε επέμβαση στα μάτια, παρότι οι ειδικοί εμφανίζονται απαισιόδοξοι για την αποκατάσταση της όρασής της. Πάντως, παρά το γεγονός πως αναπνέει χωρίς μηχανική βοήθεια το τελευταίο 24ωρο, το κορίτσι παρέμεινε και χθες το βράδυ στη Μονάδα Εντατικής Θεραπείας. Στόχος των γιατρών, σύμφωνα με πληροφορίες, είναι να ανακτήσει τις δυνάμεις του το παιδί και να υποχωρήσουν το οίδημα και η αιμορραγία στο εσωτερικό των ματιών ώστε να οριστεί το επόμενο ραντεβού με την Α΄ Οφθαλμολογική Κλινική του Πανεπιστημίου Αθηνών. Ήδη η συνεννόηση με τους εξειδικευμένους οφθαλμιάτρους του Νοσοκομείου Γ. Γεννηματάς έχει γίνει, καθώς όπως αναφέρεται σε σχετική ανακοίνωση η υπερηχογραφική μελέτη και των δύο οφθαλμών στην οποία υποβλήθηκε το κοριτσάκι χθες το πρωί αλλά και τα απεικονιστικά ευρήματα της αξονικής τομογραφίας, «θέτουν την απόλυτη ένδειξη της διενέργειας υαλοειδεκτομής». Ειδικότερα, από τις εξετάσεις διαπιστώθηκαν ενδοϋαλοειδικές αιμορραγίες (αιμορραγία στο εσωτερικό του ματιού) τόσο στον δεξιό όσο και στον αριστερό οφθαλμό, ενώ επιπλέον στον δεξιό οφθαλμό διαπιστώθηκε η ύπαρξη πολλαπλών ξένων σωμάτων. «Ρακοσυλλέκτες δεν ήμασταν ποτέ» ΕΝΟΣΩ μιλάμε φθάνει η πληροφορία ότι η Αντάρτικη Ομάδα Λάμπρος Φούντας ανέλαβε την ευθύνη για την τοποθέτηση της βόμβας. Του το αναφέρω. Είναι η πρώτη φορά που ο άντρας με τα πολύ σκληρά χαρακτηριστικά είναι έτοιμος να σπάσει. Σφίγγει το μπράτσο της καρέκλας και ζητάει από τον διερμηνέα μας να του πω όσα περισσότερα γνωρίζω για την οργάνωση. «Ο θάνατος του Χαμί πρέπει να γίνει η αφορμή να ακουστεί η φωνή των εκατομμυρίων προσφύγων. Να μάθει ο κόσμος σε τι κατάσταση βρισκόμαστε». Το βράδυ που ο γιος του σκοτώθηκε, ο Μοχάμεντ Νατζάφι βρισκόταν 60-70 μέτρα μακριά από το σημείο. «Είχαμε τελειώσει την προσευχή μας οικογενειακώς και ύστερα από μισή ώρα η γυναίκα μου με τα δυο παιδιά μού είπαν πως θα πήγαιναν μια βόλτα σε ένα κοντινό πάρκο. Είναι ψέματα πως είχαν βγει να ψάξουν στα σκουπίδια για να φάμε». Όπως λέει, για να φύγουν από το Αφγανιστάν πούλησαν όλα τους τα υπάρχοντα και μετέφεραν αρκετά λεφτά στο Ιράν. Η κόρη του που ζει εκεί τους έστελνε από τα χρήματα αυτά για να ζουν στην Ελλάδα μέχρι να βρεθεί κάποια δουλειά. «Η αλήθεια είναι πως καμιά φορά η μικρή (η Φερστέ) όταν έβλεπε πεταμένο ένα παιχνίδι που δεν μπορούσα να της αγοράσω- γιατί σίγουρα λεφτά δεν μας περίσσευαντο μάζευε. Έβρισκε καμία κούκλα, την καθάριζε, την έπλενε και έπαιζε. Εκείνο το βράδυ είδε την τσάντα και σκέφτηκε πως κάτι καλό θα ήταν εκεί μέσα. Ρακοσυλλέκτες όμως δεν ήμασταν ποτέ». Την ώρα της έκρηξης ο Μοχάμεντ βρισκόταν στο σπίτι ενός φίλου του Αφγανού που μένει σχεδόν απέναντι από το δικό τους σπίτι. «Την έκρηξη δεν την άκουσα. Άκουσα όμως τη φασαρία μετά. Βγαίνοντας από το σπίτι του φίλου μου είδα όλους αυτούς τους αστυνομικούς που είχαν μαζευτεί. Προσπάθησα να περάσω απέναντι και να μπω στο σπίτι μου, αλλά κάποιοι αστυνομικοί με σταμάτησαν. Καθώς είμαι παράνομος στην Ελλάδα, σκέφτηκα πως αν τους πίεζα περισσότερο για να περάσω απέναντι, μπορεί να μου ζητούσαν χαρτιά και να είχα μπλεξίματα. Κοιμήθηκα λοιπόν στο σπίτι του φίλου μου ελπίζοντας πως η οικογένειά μου θα είχε προλάβει να επιστρέψει στο σπίτι. Το πρωί όταν έφυγαν οι πολλοί αστυνομικοί επέστρεψα αλλά δεν βρήκα κανέναν. Τηλεφώνησα στο κινητό του Χαμί, αλλά δεν μου απάντησε κανείς. Λίγη ώρα αργότερα ήρθαν κάποιοι φίλοι Αφγανοί και με ενημέρωσαν για το τι συνέβη. Ακολούθησε η Αστυνομία. Έχασα τον κόσμο».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου