Κύριε Τεντε, προφυλακίζετε φουκαριάρηδες για ψύλλου πήδημα και αφήνετε δολοφονους εκτός φυλακής και μάλιστα χωρίς περιοριστικούς όρους;
Η δολοφονία ενός 60χρονου επιχειρηματία μέσα στο εργοστάσιό του στο Κιάτο το Μάρτιο του 2000, την οποία οι αρχές χαρακτήρισαν ως «αυτοκτονία», ο αγώνας της δικηγόρου κόρης του να αποδείξει ότι ο θάνατος του πατέρα της είναι μια σατανική εγκληματική ενέργεια και η καταδίκη σε 20 χρόνια κάθειρξη ενός ευκατάστατου κατηγορουμένου, ο οποίος όμως αφέθηκε ελεύθερος για λόγους... οσφυαλγίας, συνθέτουν τα κομμάτια του μυστηριώδους παζλ της υπόθεσης Γιαμπουράνη.
Εννέα χρόνια μετά το πρωινό της 14ης Μαρτίου 2000, όταν ο επιστάτης της βιομηχανίας συσκευασίας γεωργικών προϊόντων Αριστον ανοίγοντας την πόρτα του εργοστασίου είδε το άψυχο σώμα του Θεόδωρου Γιαμπουράνη (ενός εκ των ιδιοκτητών) να αιωρείται μέσα στο σκοτεινό δωμάτιο κρεμασμένο από ένα σκοινί, η αυλαία της πολύκροτης υπόθεσης έπεσε την περασμένη Δευτέρα πρωτόδικα στο Μικτό Ορκωτό Δικαστήριο Σπάρτης. Καθισμένος στο εδώλιο του κατηγορουμένου ήταν ο Κώστας Χρυσικός, πρώην συνέταιρος του επιχειρηματία.
Οι παρευρισκόμενοι στο ακροατήριο είδαν τον κατηγορούμενο να τον λούζει κρύος ιδρώτας όταν άκουσε το δικαστήριο να τον κρίνει κατά πλειοψηφία (ψήφοι 4 έναντι 3) ένοχο για το αδίκημα της ανθρωποκτονίας από πρόθεση και να του επιβάλλει ομόφωνα ποινή κάθειρξης 20 ετών! Αλλά λίγα λεπτά αργότερα τον άκουσαν να... ξεφυσάει ανακουφισμένος, όταν είδε τους φυσικούς του δικαστές να του «δείχνουν» το δρόμο της ελευθερίας κάνοντας δεκτό (και πάλι κατά πλειοψηφία 4-3) το αίτημά του η έφεση να έχει ανασταλτικό χαρακτήρα. Μάλιστα, δεν του επέβαλαν περιοριστικούς όρους (απαγόρευση εξόδου από τη χώρα) παρά μόνο τον ανάγκασαν σε καταβολή εγγυοδοσίας ύψους 30.000 ευρώ!
«Αισθάνομαι ντροπή»
«Αισθάνομαι ντροπή για την κοινωνία και τη Δικαιοσύνη, καθώς αυτή τη στιγμή ένας δολοφόνος κυκλοφορεί ελεύθερος. Ποιο είναι το κράτος δικαίου που έχουμε όταν αφήνουμε τους δολοφόνους εκτός φυλακής; Τότε δεν χρειάζεται να ασκούνται διώξεις ούτε να γίνονται δικαστήρια. Ο καθένας μπορεί να σκοτώνει, να πληρώνει 30.000 ευρώ και να μένει ελεύθερος» είναι τα οργισμένα λόγια της Κατερίνας Γιαμπουράνη, κόρης του αδικοχαμένου επιχειρηματία.
Μιλώντας αποκλειστικά στην «Εspresso» η δικηγόρος, που πριν από εννέα χρόνια ορκίστηκε στη μνήμη του πατέρα της ότι θα κάνει τα πάντα προκειμένου να αποδείξει πως ο απαγχονισμός του επιχειρηματία ήταν ένα προσχεδιασμένο έγκλημα, δεν διστάζει να εκφράσει τον αποτροπιασμό της για το γεγονός πως ο -κατά την κρίση της Δικαιοσύνης- δολοφόνος του πατέρα της σήμερα βρίσκεται στο σπίτι του. Οπως επισημαίνει, την περασμένη Δευτέρα, στο άκουσμα της απόφασης ότι ο Κώστας Χρυσικός θα παραμείνει ελεύθερος έως ότου τουλάχιστον εκδικασθεί το Εφετείο, ένιωσε τόσο απελπισμένη όπως το Μάρτιο του 2000, τότε δηλαδή που προσπαθούσε να αποδείξει πως οι αστυνομικοί του Κιάτου ενέμεναν λαθεμένα στην εκδοχή της αυτοκτονίας και ότι στην υπόθεση υπήρχαν τραγικές παραλείψεις που άφηναν μακριά από την τσιμπίδα του νόμου τον δράστη ή τους δράστες.
«Ειλικρινά δεν μπορώ να κατανοήσω την απόφαση του δικαστηρίου. Θα ήθελα να ακούσω το σκεπτικό γιατί αφέθηκε ελεύθερος ο κατηγορούμενος. Πώς γνωρίζουν ότι ο κύριος αυτός δεν είναι επικίνδυνος; Πώς εξασφαλίζουν την παρουσία του στο Εφετείο; Ξέρουν αν αύριο ή μεθαύριο δεν αποφασίσει να πάρει ένα εισιτήριο και να εξαφανιστεί από τη χώρα;» αναρωτιέται και προσθέτει: «Αλλοι προφυλακίζονται για ψύλλου πήδημα, σε άλλους για οικονομικά εγκλήματα που δεν έχουν καν καταδικασθεί επιβάλλεται εγγύηση 300.000 και 400.000 ευρώ και απαγόρευση εξόδου από τη χώρα και εδώ έχουμε καταδίκη για δολοφονία και τον αφήνουν ελεύθερο; Είναι τραγικό να πετάμε την ανθρώπινη ζωή στο καλάθι των αχρήστων. Ο πατέρας μου έφυγε, αλλά με αυτό τον τρόπο ανοίγουμε το δρόμο σε άλλους δολοφόνους».
Η Κατερίνα Γιαμπουράνη δεν μασάει τα λόγια της και χαρακτηρίζει «επιτακτική» την ανάγκη η ηγεσία της Δικαιοσύνης να κάνει όλες τις απαραίτητες ενέργειες ώστε να διαφυλαχθεί το περί δικαίου αίσθημα.
Αξίζει να σημειωθεί πως για να φθάσουμε μέχρι την απόφαση που εκδόθηκε την περασμένη Δευτέρα στο ΜΟΔ Σπάρτης χρειάστηκε να περάσουν εννέα μήνες ακροαματικής διαδικασίας. Από το δικαστήριο «παρέλασε» πλήθος μαρτύρων και τελικά η πλειοψηφία των δικαστών πείστηκε ότι ο Θεόδωρος Γιαμπουράνης δεν αυτοκτόνησε αλλά δολοφονήθηκε από τον πρώην συνεταίρο του, ο οποίος μαζί με άλλους (;) συνεργούς σκηνοθέτησε το έγκλημα.
Από την πλευρά του ο κατηγορούμενος αρνήθηκε την κατηγορία της δολοφονίας, εμμένοντας στον ισχυρισμό ότι ο πρώην συνέταιρός του (τον οποίο χαρακτήρισε «έντιμο άνθρωπο») αυτοκτόνησε. Μετά την απόφαση η υπεράσπιση του κατηγορουμένου αιτήθηκε ο εντολέας τους να μην οδηγηθεί στη φυλακή καθώς αντιμετωπίζει προβλήματα υγείας και συγκεκριμένα πάσχει από οσφυαλγία. Δύο ένορκοι και δύο τακτικοί δικαστές (η κυρία Μαρία Παπαχατζάκη και η κυρία Ανδρομάχη Καρακώστα) τάχθηκαν υπέρ αυτής της άποψης. Μειοψήφησε η πρόεδρος της έδρας, κυρία Θεοφανώ Κουτσουμπέλα και δύο ακόμα ένορκοι.
Βόμβα του γιατρού: «Δεν εξέτασα πτώμα»
Τις «περίεργες» παραλείψεις που σημειώθηκαν από την πρώτη κιόλας στιγμή που βρέθηκε απαγχονισμένος ο Θεόδωρος Γιαμπουράνης καταδεικνύει η ομολογία που έκανε στο δικαστήριο ένας από τους δύο γιατρούς της Πάτρας που υποτίθεται πως εξέτασαν το πτώμα του άτυχου επιχειρηματία. Γνωρίζοντας ότι τα όποια αδικήματά του έχουν παραγραφεί, ο συνταξιούχος πλέον παθολόγος Ιωάννης Πετρόχειλος εμφανίσθηκε στο Μικτό Ορκωτό Δικαστήριο Σπάρτης και ομολόγησε ότι δεν είχε δει ποτέ το πτώμα (!) και ότι η γνωμάτευση που έβγαλε ήταν κατά παραγγελία! «Ορκίσθηκα ψευδώς και δεν με τιμά η υπογραφή μου» είπε μεταξύ άλλων, αφήνοντας άφωνους τους πάντες!
Υπενθυμίζεται πως το θρίλερ Γιαμπουράνη ξεκίνησε το 2000, με τους αστυνομικούς του Κιάτου να εμμένουν στο σενάριο της αυτοκτονίας. Ηταν δε τόσο σίγουροι, που απέφυγαν να κάνουν αυτοψία στο χώρο που βρέθηκε το θύμα! Η Κατερίνα Γιαμπουράνη και η οικογένειά της δεν το πίστεψαν ούτε μια στιγμή και θεώρησαν ως νούμερο ένα ύποπτο τον πρώην συνέταιρό του, επισημαίνοντας ότι ήθελε να του φάει την περιουσία. Η δικηγόρος απευθύνθηκε σε τρεις ιατροδικαστές (τους κ. Φ. Κουτσάφτη, Ν. Καφίρη και Μ. Νόνα), οι οποίοι διαπίστωσαν ότι ο επιχειρηματίας πρώτα στραγγαλίστηκε και μετά κρεμάστηκε! Ο φάκελος ξανάνοιξε και εκδόθηκε βούλευμα το οποίο παρέπεμψε τον Χρυσικό. Η πρώτη δίκη ξεκίνησε στις 6 Ιουνίου του 2005. Ολοκληρώθηκε ένα μήνα μετά, με το δικαστήριο να αθωώνει ομόφωνα τον πρώην συνέταιρο του επιχειρηματία!
Ωστόσο, ο αντεισαγγελέας Αρείου Πάγου Φώτης Μακρής άσκησε αναίρεση κατά της απόφασης και έτσι φθάσαμε στην επανάληψη της ακροαματικής διαδικασίας και την καταδίκη της περασμένης Δευτέρας.
Εννέα χρόνια μετά το πρωινό της 14ης Μαρτίου 2000, όταν ο επιστάτης της βιομηχανίας συσκευασίας γεωργικών προϊόντων Αριστον ανοίγοντας την πόρτα του εργοστασίου είδε το άψυχο σώμα του Θεόδωρου Γιαμπουράνη (ενός εκ των ιδιοκτητών) να αιωρείται μέσα στο σκοτεινό δωμάτιο κρεμασμένο από ένα σκοινί, η αυλαία της πολύκροτης υπόθεσης έπεσε την περασμένη Δευτέρα πρωτόδικα στο Μικτό Ορκωτό Δικαστήριο Σπάρτης. Καθισμένος στο εδώλιο του κατηγορουμένου ήταν ο Κώστας Χρυσικός, πρώην συνέταιρος του επιχειρηματία.
Οι παρευρισκόμενοι στο ακροατήριο είδαν τον κατηγορούμενο να τον λούζει κρύος ιδρώτας όταν άκουσε το δικαστήριο να τον κρίνει κατά πλειοψηφία (ψήφοι 4 έναντι 3) ένοχο για το αδίκημα της ανθρωποκτονίας από πρόθεση και να του επιβάλλει ομόφωνα ποινή κάθειρξης 20 ετών! Αλλά λίγα λεπτά αργότερα τον άκουσαν να... ξεφυσάει ανακουφισμένος, όταν είδε τους φυσικούς του δικαστές να του «δείχνουν» το δρόμο της ελευθερίας κάνοντας δεκτό (και πάλι κατά πλειοψηφία 4-3) το αίτημά του η έφεση να έχει ανασταλτικό χαρακτήρα. Μάλιστα, δεν του επέβαλαν περιοριστικούς όρους (απαγόρευση εξόδου από τη χώρα) παρά μόνο τον ανάγκασαν σε καταβολή εγγυοδοσίας ύψους 30.000 ευρώ!
«Αισθάνομαι ντροπή»
«Αισθάνομαι ντροπή για την κοινωνία και τη Δικαιοσύνη, καθώς αυτή τη στιγμή ένας δολοφόνος κυκλοφορεί ελεύθερος. Ποιο είναι το κράτος δικαίου που έχουμε όταν αφήνουμε τους δολοφόνους εκτός φυλακής; Τότε δεν χρειάζεται να ασκούνται διώξεις ούτε να γίνονται δικαστήρια. Ο καθένας μπορεί να σκοτώνει, να πληρώνει 30.000 ευρώ και να μένει ελεύθερος» είναι τα οργισμένα λόγια της Κατερίνας Γιαμπουράνη, κόρης του αδικοχαμένου επιχειρηματία.
Μιλώντας αποκλειστικά στην «Εspresso» η δικηγόρος, που πριν από εννέα χρόνια ορκίστηκε στη μνήμη του πατέρα της ότι θα κάνει τα πάντα προκειμένου να αποδείξει πως ο απαγχονισμός του επιχειρηματία ήταν ένα προσχεδιασμένο έγκλημα, δεν διστάζει να εκφράσει τον αποτροπιασμό της για το γεγονός πως ο -κατά την κρίση της Δικαιοσύνης- δολοφόνος του πατέρα της σήμερα βρίσκεται στο σπίτι του. Οπως επισημαίνει, την περασμένη Δευτέρα, στο άκουσμα της απόφασης ότι ο Κώστας Χρυσικός θα παραμείνει ελεύθερος έως ότου τουλάχιστον εκδικασθεί το Εφετείο, ένιωσε τόσο απελπισμένη όπως το Μάρτιο του 2000, τότε δηλαδή που προσπαθούσε να αποδείξει πως οι αστυνομικοί του Κιάτου ενέμεναν λαθεμένα στην εκδοχή της αυτοκτονίας και ότι στην υπόθεση υπήρχαν τραγικές παραλείψεις που άφηναν μακριά από την τσιμπίδα του νόμου τον δράστη ή τους δράστες.
«Ειλικρινά δεν μπορώ να κατανοήσω την απόφαση του δικαστηρίου. Θα ήθελα να ακούσω το σκεπτικό γιατί αφέθηκε ελεύθερος ο κατηγορούμενος. Πώς γνωρίζουν ότι ο κύριος αυτός δεν είναι επικίνδυνος; Πώς εξασφαλίζουν την παρουσία του στο Εφετείο; Ξέρουν αν αύριο ή μεθαύριο δεν αποφασίσει να πάρει ένα εισιτήριο και να εξαφανιστεί από τη χώρα;» αναρωτιέται και προσθέτει: «Αλλοι προφυλακίζονται για ψύλλου πήδημα, σε άλλους για οικονομικά εγκλήματα που δεν έχουν καν καταδικασθεί επιβάλλεται εγγύηση 300.000 και 400.000 ευρώ και απαγόρευση εξόδου από τη χώρα και εδώ έχουμε καταδίκη για δολοφονία και τον αφήνουν ελεύθερο; Είναι τραγικό να πετάμε την ανθρώπινη ζωή στο καλάθι των αχρήστων. Ο πατέρας μου έφυγε, αλλά με αυτό τον τρόπο ανοίγουμε το δρόμο σε άλλους δολοφόνους».
Η Κατερίνα Γιαμπουράνη δεν μασάει τα λόγια της και χαρακτηρίζει «επιτακτική» την ανάγκη η ηγεσία της Δικαιοσύνης να κάνει όλες τις απαραίτητες ενέργειες ώστε να διαφυλαχθεί το περί δικαίου αίσθημα.
Αξίζει να σημειωθεί πως για να φθάσουμε μέχρι την απόφαση που εκδόθηκε την περασμένη Δευτέρα στο ΜΟΔ Σπάρτης χρειάστηκε να περάσουν εννέα μήνες ακροαματικής διαδικασίας. Από το δικαστήριο «παρέλασε» πλήθος μαρτύρων και τελικά η πλειοψηφία των δικαστών πείστηκε ότι ο Θεόδωρος Γιαμπουράνης δεν αυτοκτόνησε αλλά δολοφονήθηκε από τον πρώην συνεταίρο του, ο οποίος μαζί με άλλους (;) συνεργούς σκηνοθέτησε το έγκλημα.
Από την πλευρά του ο κατηγορούμενος αρνήθηκε την κατηγορία της δολοφονίας, εμμένοντας στον ισχυρισμό ότι ο πρώην συνέταιρός του (τον οποίο χαρακτήρισε «έντιμο άνθρωπο») αυτοκτόνησε. Μετά την απόφαση η υπεράσπιση του κατηγορουμένου αιτήθηκε ο εντολέας τους να μην οδηγηθεί στη φυλακή καθώς αντιμετωπίζει προβλήματα υγείας και συγκεκριμένα πάσχει από οσφυαλγία. Δύο ένορκοι και δύο τακτικοί δικαστές (η κυρία Μαρία Παπαχατζάκη και η κυρία Ανδρομάχη Καρακώστα) τάχθηκαν υπέρ αυτής της άποψης. Μειοψήφησε η πρόεδρος της έδρας, κυρία Θεοφανώ Κουτσουμπέλα και δύο ακόμα ένορκοι.
Βόμβα του γιατρού: «Δεν εξέτασα πτώμα»
Τις «περίεργες» παραλείψεις που σημειώθηκαν από την πρώτη κιόλας στιγμή που βρέθηκε απαγχονισμένος ο Θεόδωρος Γιαμπουράνης καταδεικνύει η ομολογία που έκανε στο δικαστήριο ένας από τους δύο γιατρούς της Πάτρας που υποτίθεται πως εξέτασαν το πτώμα του άτυχου επιχειρηματία. Γνωρίζοντας ότι τα όποια αδικήματά του έχουν παραγραφεί, ο συνταξιούχος πλέον παθολόγος Ιωάννης Πετρόχειλος εμφανίσθηκε στο Μικτό Ορκωτό Δικαστήριο Σπάρτης και ομολόγησε ότι δεν είχε δει ποτέ το πτώμα (!) και ότι η γνωμάτευση που έβγαλε ήταν κατά παραγγελία! «Ορκίσθηκα ψευδώς και δεν με τιμά η υπογραφή μου» είπε μεταξύ άλλων, αφήνοντας άφωνους τους πάντες!
Υπενθυμίζεται πως το θρίλερ Γιαμπουράνη ξεκίνησε το 2000, με τους αστυνομικούς του Κιάτου να εμμένουν στο σενάριο της αυτοκτονίας. Ηταν δε τόσο σίγουροι, που απέφυγαν να κάνουν αυτοψία στο χώρο που βρέθηκε το θύμα! Η Κατερίνα Γιαμπουράνη και η οικογένειά της δεν το πίστεψαν ούτε μια στιγμή και θεώρησαν ως νούμερο ένα ύποπτο τον πρώην συνέταιρό του, επισημαίνοντας ότι ήθελε να του φάει την περιουσία. Η δικηγόρος απευθύνθηκε σε τρεις ιατροδικαστές (τους κ. Φ. Κουτσάφτη, Ν. Καφίρη και Μ. Νόνα), οι οποίοι διαπίστωσαν ότι ο επιχειρηματίας πρώτα στραγγαλίστηκε και μετά κρεμάστηκε! Ο φάκελος ξανάνοιξε και εκδόθηκε βούλευμα το οποίο παρέπεμψε τον Χρυσικό. Η πρώτη δίκη ξεκίνησε στις 6 Ιουνίου του 2005. Ολοκληρώθηκε ένα μήνα μετά, με το δικαστήριο να αθωώνει ομόφωνα τον πρώην συνέταιρο του επιχειρηματία!
Ωστόσο, ο αντεισαγγελέας Αρείου Πάγου Φώτης Μακρής άσκησε αναίρεση κατά της απόφασης και έτσι φθάσαμε στην επανάληψη της ακροαματικής διαδικασίας και την καταδίκη της περασμένης Δευτέρας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου