Του Γιάννη Εμμ.Νομικού
Αυτά τα λόγια απηύθυνε ένας φωτισμένος δάσκαλος στους µαθητές του, στο 2ο ΕΠΑΛ Αχαρνών για την επέτειο της 25ης Μαρτίου - δυστυχώς δεν μου έστειλαν το όνομά του και δεν γνωρίζω σε ποιόν να στείλω τα συγχαρήκια για την ντομπροσύνη και την ομορφιά των λόγων του. Συγχαρητήρια "ΔΑΣΚΑΛΕ" και αν μη σε ξέρω. Με γύρισες πολλά χρόνια πίσω, θυμίζοντάς μου τον δικό μου δάσκαλο, που μας ξεσήκωνε με τέτοιου είδους ομιλίες του.Νάσαι σίγουρος, ότι θα μάθω ποιός είσαι και θα έλθω να σε συναντήσω και να σου σφίξω το χέρι, γιατί τα λόγια σου αυτά "με ξεσήκωσαν και εμένα τον γέροντα των 70 χρόνων" Τιμή μου να σε γνωρίσω! Τιμή στο σχολειό που ανήκεις και τιμή στους μαθητές που θα σ'έχουν "δάσκαλό τους" για πολλά χρόνια!!!!!
Απολαύστε και σεις αυτά που είπε σε 17χρονα παιδιά ....
Σκέφτηκα να σου µιλήσω για τον Καραϊσκάκη,Αλλά το µυαλό σου θα πάει στο γήπεδο.Σκέφτηκα να σου µιλήσω για το 21,Αλλά ο νους σου θα πάει στην Ορίτζιναλ.Συλλογίστηκα πολύ, για να καταλήξω αν αξίζειΝα σε ταλαιπωρήσω για κάτι τόσο µακρινό, τόσο ξένο.Δύο αιώνες πίσω κάποια γεγονόταΤι να λένε σε σένα; Σε εσένα που ßιάζεσαι να φύγεις,Να πας για τσιγάρο, για καφέ ή για κάτι άλλο.Θα σου µιλήσω λοιπόν προσωπικά.
Εγώ ο δάσκαλος που δούλεψα ένα χρόνο σε αυτό το σχολείοΚαι σε δεκαπέντε µέρες φεύγω για αλλούΣε εσένα που είσαι εδώ ένα, δύο, τρία Ή και περισσότερα χρόνια,Θα σου µιλήσω σταράταΓια να σου εκφράσω δυο σκέψεις µου.Οι µαθητές που συνάντησα µέσα στις τάξεις,Οι µαθητές που δίδαξα φέτοςΣτην συντριπτική τους πλειονότητα µε σεßάστηκαν,Αν και δεν ανταποκρίθηκαν στις απαιτήσεις του µαθήµατος.Πολλοί όµως από τους υπόλοιπους µαθητέςΔε µε σεßάστηκαν, µε προσέßαλαν κατ' επανάληψη.Με έργα, µε λόγια, µε ύßρεις,Δείχνοντας ένα χαρακτήρα και ένα ήθοςΠου µε σόκαρε, που µε έßαλε σε µελαγχολικές σκέψεις.Αυτό το φαινόµενο αποδεικνύει Πως κάτι σάπιο υπάρχει σε αυτό το σχολείο,Πως εκτός του γνωστικού ελλείµµατοςΤο συγκεκριµένο σχολείο χωλαίνει δραµατικάΚαι στο ηθικοπλαστικό του έργο,Στη διαµόρφωση δηλαδή των µαθητικών ψυχών και πνευµάτων.Και η ευθύνη για αυτήν την αποτυχία Είναι ευθύνη αποκλειστικά δική µας,Των δασκάλων σας και των γονιών σας.Δεν έχουµε κατορθώσει να σας δείξουµεΠως χωρίς αρχές η ζωή σας αύριο θα είναι µια κόλαση,Πως χωρίς όνειρα και στόχους θα χρειαστείτε υποκατάστατα,Θα καταφύγετε πιθανόν σε επιλογές που θα σας ξεφτιλίσουν,Θα σας κάνουν να σιχαίνεστε τον εαυτό σας, Θα σας γεµίσουν τη ζωή πλήξη και κούραση,Θα σας γεράσουν πρόωρα.
Αν όµως θέλετε µια συµßουλή από ένα δάσκαλο,Σκεφτείτε το παράδειγµα του Μακρυγιάννη,Που έφτασε αγράµµατος µέχρι τα πενήντα σχεδόν,Για να καταλάßει τότε πως η µόρφωση, η καλλιέργειαΉταν το όπλο που έλειπε από την προσωπική του θήκη.Και κάθισε µε πολλή δυσκολία και χωρίς δάσκαλοΚαι έµαθε πέντε κολλυßογράµµατα,Για να µας πει την ιστορία του ßίου του,Το παραµύθι της επανάστασης των υπόδουλων Ρωµιών. Αυτό το παράδειγµα είναι για σένα το πιο κατάλληλο, Και µπορείς τριάντα χρόνια νωρίτερα από το στρατηγό ΜακρυγιάννηΝα ακολουθήσεις το δρόµο που εκείνος έδειξε,το µονοπάτι της καλλιέργειας, το δρόµο της παιδείας,Τη λεωφόρο της προσωπικής σου προκοπής.Δεν είστε σε τίποτε λιγότερο ικανοί απόΤον µπάσταρδο γιο της καλογριάς, τον Αρßανίτη Γιώργη Καραϊσκάκη.Ήταν κι αυτός αθυρόστοµος σαν κι εσάς,Αλλά είχε αυτό που από τα αλßανικά µάθαµε σαν µπέσα,Ήταν πάνω απ´ όλα µπεσαλής.Αυτό θα 'θελα να έχετε κι εσείς.Υπευθυνότητα, µπέσα, τσίπα.Να αναλαµßάνετε τις ευθύνες σας,Να απεχθάνεστε την υποκρισία, να σιχαίνεστε το συµφέρον,Να µισείτε το ψέµα και την ευθυνοφοßία.
Η αγάπη για τον τόπο του, η λατρεία για την πατρίδα τουΉταν αυτό που χαρακτήριζε τη ζωή του Νικήτα Σταµατελόπουλου, του Νικηταρά. Αγωνίστηκε στη διάρκεια της επανάστασης,Συνέßαλε στην απελευθέρωση της πατρίδας τουΚι έπειτα φυλακίστηκε,Για να χαθεί σ' ένα στενοσόκακο του Πειραιά,Σχεδόν τυφλωµένος, πάµπτωχος και εγκαταλειµµένος από όλους,Δε ζήτησε τίποτε από την ελεύθερη ΕλλάδαΚι όταν οι γύρω του τον παρακινούσαν να απαιτήσειΑπό την κυßέρνηση µια πλούσια σύνταξη,Απαντούσε πως η πατρίδα τον αµείßει πολύ καλά,Λέγοντας ψέµατα, για να µην προσßάλει την πατρίδα του.Είναι δύσκολο, το κατανοώ, το παράδειγµα του Νικηταρά.Αλλά νοµίζω πως κι εσείς είστε ικανοί για τα δύσκολα, Μπορείτε να ακολουθήσετε το δρόµο της αξιοπρέπειας,Να προσπαθήσετε τίµια και µε αγωνιστικότηταΓια εσάς και για το µέλλον της οικογένειας που Αύριο θα κάνετε.
Ξέρω, καταλαßαίνω, αντιλαµßάνοµαιΠως σας προτείνω µια διαδροµή ζωής δύσκολη και απαιτητική,Όταν δίπλα σας κυριαρχεί ο εύκολος δρόµος των γονιών, των δασκάλων, των πολιτικών,της εποχής στην οποία µεγαλώνετε.Όµως κάθε εποχή ελπίζει στους νέους της,Περιµένει από αυτούς να σηκώσουν ψηλάΚαι µε επιτυχία τη σηµαία του αγώνα και να οδηγήσουν την πατρίδα τους, τον τόπο τουςσε καλύτερες µέρες, σε πιο φωτεινές σελίδες.Κι όταν ßλέπω την εποχή µας Να µαραζώνει χωµένη στην αλλοτρίωση,Να ξεψυχά από την τηλεοπτική ανία,Να µουχλιάζει από το κυνήγι της ευκολίας,Μόνο σε εσάς ελπίζω, Στην ειλικρινή σας διάθεση να αγωνιστείτε, να αντισταθείτε,να πολεµήσετε,να νικήσετε.Μη µας απογοητεύσετε.
Αυτά τα λόγια απηύθυνε ένας φωτισμένος δάσκαλος στους µαθητές του, στο 2ο ΕΠΑΛ Αχαρνών για την επέτειο της 25ης Μαρτίου - δυστυχώς δεν μου έστειλαν το όνομά του και δεν γνωρίζω σε ποιόν να στείλω τα συγχαρήκια για την ντομπροσύνη και την ομορφιά των λόγων του. Συγχαρητήρια "ΔΑΣΚΑΛΕ" και αν μη σε ξέρω. Με γύρισες πολλά χρόνια πίσω, θυμίζοντάς μου τον δικό μου δάσκαλο, που μας ξεσήκωνε με τέτοιου είδους ομιλίες του.Νάσαι σίγουρος, ότι θα μάθω ποιός είσαι και θα έλθω να σε συναντήσω και να σου σφίξω το χέρι, γιατί τα λόγια σου αυτά "με ξεσήκωσαν και εμένα τον γέροντα των 70 χρόνων" Τιμή μου να σε γνωρίσω! Τιμή στο σχολειό που ανήκεις και τιμή στους μαθητές που θα σ'έχουν "δάσκαλό τους" για πολλά χρόνια!!!!!
Απολαύστε και σεις αυτά που είπε σε 17χρονα παιδιά ....
Σκέφτηκα να σου µιλήσω για τον Καραϊσκάκη,Αλλά το µυαλό σου θα πάει στο γήπεδο.Σκέφτηκα να σου µιλήσω για το 21,Αλλά ο νους σου θα πάει στην Ορίτζιναλ.Συλλογίστηκα πολύ, για να καταλήξω αν αξίζειΝα σε ταλαιπωρήσω για κάτι τόσο µακρινό, τόσο ξένο.Δύο αιώνες πίσω κάποια γεγονόταΤι να λένε σε σένα; Σε εσένα που ßιάζεσαι να φύγεις,Να πας για τσιγάρο, για καφέ ή για κάτι άλλο.Θα σου µιλήσω λοιπόν προσωπικά.
Εγώ ο δάσκαλος που δούλεψα ένα χρόνο σε αυτό το σχολείοΚαι σε δεκαπέντε µέρες φεύγω για αλλούΣε εσένα που είσαι εδώ ένα, δύο, τρία Ή και περισσότερα χρόνια,Θα σου µιλήσω σταράταΓια να σου εκφράσω δυο σκέψεις µου.Οι µαθητές που συνάντησα µέσα στις τάξεις,Οι µαθητές που δίδαξα φέτοςΣτην συντριπτική τους πλειονότητα µε σεßάστηκαν,Αν και δεν ανταποκρίθηκαν στις απαιτήσεις του µαθήµατος.Πολλοί όµως από τους υπόλοιπους µαθητέςΔε µε σεßάστηκαν, µε προσέßαλαν κατ' επανάληψη.Με έργα, µε λόγια, µε ύßρεις,Δείχνοντας ένα χαρακτήρα και ένα ήθοςΠου µε σόκαρε, που µε έßαλε σε µελαγχολικές σκέψεις.Αυτό το φαινόµενο αποδεικνύει Πως κάτι σάπιο υπάρχει σε αυτό το σχολείο,Πως εκτός του γνωστικού ελλείµµατοςΤο συγκεκριµένο σχολείο χωλαίνει δραµατικάΚαι στο ηθικοπλαστικό του έργο,Στη διαµόρφωση δηλαδή των µαθητικών ψυχών και πνευµάτων.Και η ευθύνη για αυτήν την αποτυχία Είναι ευθύνη αποκλειστικά δική µας,Των δασκάλων σας και των γονιών σας.Δεν έχουµε κατορθώσει να σας δείξουµεΠως χωρίς αρχές η ζωή σας αύριο θα είναι µια κόλαση,Πως χωρίς όνειρα και στόχους θα χρειαστείτε υποκατάστατα,Θα καταφύγετε πιθανόν σε επιλογές που θα σας ξεφτιλίσουν,Θα σας κάνουν να σιχαίνεστε τον εαυτό σας, Θα σας γεµίσουν τη ζωή πλήξη και κούραση,Θα σας γεράσουν πρόωρα.
Αν όµως θέλετε µια συµßουλή από ένα δάσκαλο,Σκεφτείτε το παράδειγµα του Μακρυγιάννη,Που έφτασε αγράµµατος µέχρι τα πενήντα σχεδόν,Για να καταλάßει τότε πως η µόρφωση, η καλλιέργειαΉταν το όπλο που έλειπε από την προσωπική του θήκη.Και κάθισε µε πολλή δυσκολία και χωρίς δάσκαλοΚαι έµαθε πέντε κολλυßογράµµατα,Για να µας πει την ιστορία του ßίου του,Το παραµύθι της επανάστασης των υπόδουλων Ρωµιών. Αυτό το παράδειγµα είναι για σένα το πιο κατάλληλο, Και µπορείς τριάντα χρόνια νωρίτερα από το στρατηγό ΜακρυγιάννηΝα ακολουθήσεις το δρόµο που εκείνος έδειξε,το µονοπάτι της καλλιέργειας, το δρόµο της παιδείας,Τη λεωφόρο της προσωπικής σου προκοπής.Δεν είστε σε τίποτε λιγότερο ικανοί απόΤον µπάσταρδο γιο της καλογριάς, τον Αρßανίτη Γιώργη Καραϊσκάκη.Ήταν κι αυτός αθυρόστοµος σαν κι εσάς,Αλλά είχε αυτό που από τα αλßανικά µάθαµε σαν µπέσα,Ήταν πάνω απ´ όλα µπεσαλής.Αυτό θα 'θελα να έχετε κι εσείς.Υπευθυνότητα, µπέσα, τσίπα.Να αναλαµßάνετε τις ευθύνες σας,Να απεχθάνεστε την υποκρισία, να σιχαίνεστε το συµφέρον,Να µισείτε το ψέµα και την ευθυνοφοßία.
Η αγάπη για τον τόπο του, η λατρεία για την πατρίδα τουΉταν αυτό που χαρακτήριζε τη ζωή του Νικήτα Σταµατελόπουλου, του Νικηταρά. Αγωνίστηκε στη διάρκεια της επανάστασης,Συνέßαλε στην απελευθέρωση της πατρίδας τουΚι έπειτα φυλακίστηκε,Για να χαθεί σ' ένα στενοσόκακο του Πειραιά,Σχεδόν τυφλωµένος, πάµπτωχος και εγκαταλειµµένος από όλους,Δε ζήτησε τίποτε από την ελεύθερη ΕλλάδαΚι όταν οι γύρω του τον παρακινούσαν να απαιτήσειΑπό την κυßέρνηση µια πλούσια σύνταξη,Απαντούσε πως η πατρίδα τον αµείßει πολύ καλά,Λέγοντας ψέµατα, για να µην προσßάλει την πατρίδα του.Είναι δύσκολο, το κατανοώ, το παράδειγµα του Νικηταρά.Αλλά νοµίζω πως κι εσείς είστε ικανοί για τα δύσκολα, Μπορείτε να ακολουθήσετε το δρόµο της αξιοπρέπειας,Να προσπαθήσετε τίµια και µε αγωνιστικότηταΓια εσάς και για το µέλλον της οικογένειας που Αύριο θα κάνετε.
Ξέρω, καταλαßαίνω, αντιλαµßάνοµαιΠως σας προτείνω µια διαδροµή ζωής δύσκολη και απαιτητική,Όταν δίπλα σας κυριαρχεί ο εύκολος δρόµος των γονιών, των δασκάλων, των πολιτικών,της εποχής στην οποία µεγαλώνετε.Όµως κάθε εποχή ελπίζει στους νέους της,Περιµένει από αυτούς να σηκώσουν ψηλάΚαι µε επιτυχία τη σηµαία του αγώνα και να οδηγήσουν την πατρίδα τους, τον τόπο τουςσε καλύτερες µέρες, σε πιο φωτεινές σελίδες.Κι όταν ßλέπω την εποχή µας Να µαραζώνει χωµένη στην αλλοτρίωση,Να ξεψυχά από την τηλεοπτική ανία,Να µουχλιάζει από το κυνήγι της ευκολίας,Μόνο σε εσάς ελπίζω, Στην ειλικρινή σας διάθεση να αγωνιστείτε, να αντισταθείτε,να πολεµήσετε,να νικήσετε.Μη µας απογοητεύσετε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου