Aπό το http://www.espressonews.gr/
«Δεν εγκρίνω, αλλά σέβομαι τις επιλογές του παιδιού μου και προσπαθώ να τις ερμηνεύσω». Παρά την επιμονή του δικαστηρίου να εκμαιεύσει την καταδίκη από τον μάρτυρα πατέρα και πρωτοκλασάτο στέλεχος του Συνασπισμού για την ληστεία που διέπραξε ο γιος του (πριν από 18 μήνες σε υποκατάστημα της Εθνικής Τράπεζας στου Γκύζη), ο Νίκος Βούτσης ήταν κατηγορηματικός. Με την ιδιότητα του πατέρα υπερασπίστηκε με γενναιότητα, αξιοπρέπεια και σεβασμό προς την έδρα του δικαστηρίου
τον 23χρονο κατηγορούμενο γιο του Γιώργο Βούτση-Βογιατζή, που ανέλαβε ενώπιον του Μικτού Ορκωτού Δικαστηρίου πλήρως την ευθύνη για τη ληστεία, όχι όμως και για τη χειροβομβίδα που βρέθηκε στην τσάντα του και κατά το κατηγορητήριο, με σκοπό να βάλει σε κίνδυνο ζωές και περιουσίες. Μια κατηγορία που προστέθηκε εννέα μήνες μετά το συμβάν και η ποινή που επισείει είναι από πέντε έως είκοσι χρόνια φυλάκιση!Τόσο ο Νίκος Βούτσης όσο και η πρώην σύζυγός του Σοφία Βογιατζή, έκαναν λόγο για ένα ευαίσθητο, κοινωνικό και πολιτικοποιημένο παιδί, με ανιδιοτελή κίνητρα και δικό του αξιακό σύστημα. «Ο Γιώργος δεν είναι το παιδί του... σωλήνα. Του έχω εμπιστοσύνη για την ευθυκρισία του, πέρα των διαφορών στις επιλογές του, δεν υπήρξαν ιδιοτελή κίνητρα, γιατί ανήκει στα παιδιά που παίρνουν το ρίσκο...» Ο Νίκος Βούτσης προσπάθησε στην κατάθεσή του να ερμηνεύσει και να εξηγήσει την «οριακή επιλογή» του γιου του, την οποία έκανε «σε όρια που υπερβαίνουν την κλίμακα αξιών» που έχει θέσει ο πατέρας του ως άνθρωπος. Ωστόσο πίσω από τη συμπεριφορά αυτή του γιου του, δεν απουσίασε και η αυτοκριτική του πατέρα για τις ενδεχόμενες ευθύνες του. «Υπάρχει το στοιχείο επιρροής από την οικογένεια. Επιρροής που αισθάνομαι ότι έχω και εγώ την ευθύνη που δεν ήταν τόσο βαθιά ώστε να αποτρέψει αυτή την οριακή επιλογή που έκανε» είπε ο Νίκος Βούτσης, διευκρινίζοντας παράλληλα ότι βρίσκεται στο έδρανο του μάρτυρα με την ιδιότητα του πατέρα (και όχι του πολιτικού) και σκιαγραφώντας το χαρακτήρα του παιδιού που μαζί με τους συνομηλίκους του, ανθίζει «σε μια κοινωνία με συσσωρευμένη βία, που παράγεται και εξελίσσεται σε νέους ανθρώπους». Στο διά ταύτα της κατάθεσής του ο συντετριμμένος Νίκος Βούτσης ζήτησε από το δικαστήριο να υπάρξει μια δίκαιη κρίση ώστε να είναι το συντομότερο δυνατό ο Γιώργος ξανά στην οικογένειά του και τους φίλους του, και εγγυήθηκε ότι με το διάλογο θα τα τακτοποιήσει όλα με το παιδί του, ώστε να μην επαναληφθούν τέτοιου είδους πράξεις. Διευκρινίζοντας ωστόσο ότι δεν θα ζητήσει ποτέ από τον γιο του να πάψει να έχει ανησυχίες και να βλέπει καθισμένος σε ένα καναπέ τηλεόραση... ή να «είναι yes man»... Το μητρικό φιλί Στο ίδιο πλαίσιο και με τις ίδιες ευαισθησίες κινήθηκε καταθέτοντας στη συνέχεια και η μητέρα του νεαρού κατηγορούμενου Σοφία Βογιατζή, η οποία είπε πως δεν εγκρίνει φυσικά την πράξη του, αλλά γνωρίζει καλύτερα από τον καθένα ότι τη διέπραξε από... μη ταπεινά αίτια.«Ο γιος μου είναι ένας περίεργος ληστής. Δεν είχε λόγο να κάνει καμία ληστεία, γιατί προέρχεται από εύπορη οικογένεια» είπε η Σοφία Βογιατζή, δίνοντας το στίγμα του οικογενειακού περιβάλλοντος που μεγάλωσε το παιδί της. «Ο μόνος λόγος που το έκανε ήταν ιδεολογικός. Υπάρχει μια αντίληψη στο χώρο των αντιεξουσιαστών για τις ληστείες-απαλλοτριώσεις. Οι νεαροί που τις κάνουν, τις ονομάζουν έτσι, δεν ιδιοποιούνται τα χρήματα, αλλά τα διαθέτουν για καλούς σκοπούς» είπε η μητέρα του τονίζοντας ότι δεν δικαιολογεί την πράξη του, αλλά βασανίζεται για να την εξηγήσει. Πρόεδρος: Γιατί δεν απαλλοτριώνει την περιουσία τη δική του, αλλά την ξένη;Μητέρα: Δεν έκανα εγώ τη ληστεία για να μπορώ να σας απαντήσω είπε και προκάλεσε την παρέμβαση του ανυπότακτου Γιώργου.Κατηγορούμενος: Τα χρήματα των τραπεζών είναι κλεμμένη περιουσία, ενώ της οικογένειάς μου δεν είναι...Η μητέρα του αποχωρώντας από το έδρανο έσκυψε και φίλησε το παιδί της. Ενώ σε κάθε διάλειμμα της ακροαματικής διαδικασίας ο Νίκος Βούτσης πλησίαζε και συνομιλούσε γλυκά με τον γιο του. Είπαν «ευχαριστώ»Είχαν προηγηθεί οι καταθέσεις του υπάλληλου της τράπεζας Δημήτρης Μιχαλιού, ο οποίος ενάμιση χρόνο μετά είπε ότι «διέκρινε» τη χειροβομβίδα στα χέρια του νεαρού, κάτι που στην προανάκριση απλώς «είχε ακούσει». Ο ίδιος δεν μπόρεσε να καταθέσει στο δικαστήριο την καταγεγραμμένη από τις κάμερες ασφαλείας σκηνή που οι δύο ληστές άφησαν μία γυναίκα με το μωρό της να φύγει. «Δεν θυμάστε πράγματα που έχετε πει και θυμάστε πράγματα που δεν έχετε πει» ήταν η παρατήρηση του συνηγόρου της υπεράσπισης Γιάννη Ραχιώτη.Στη συνέχεια κατέθεσαν οι τρεις ταμίες της τράπεζας εκ των οποίων οι δύο (Κωνσταντίνα Υφαντή και Νίκος Δημόπουλος) δεν ανέφεραν ότι είδαν τον κατηγορούμενο να κρατάει τη χειροβομβίδα, ενώ ο τρίτος (Κυριάκος Κυριακόπουλος) επιβεβαίωσε το περιστατικό με τη γυναίκα και το μωρό. Ωστόσο, και οι τρεις επιβεβαίωσαν στο δικαστήριο ότι οι ληστές φεύγοντας τους ευχαρίστησαν. Αφαντοι ήταν ωστόσο από το δικαστήριο οι μάρτυρες που συνέλαβαν τον Γιώργο Βούτση την ώρα που επιχείρησε να διαφύγει με το πολυσυζητημένο ποδήλατο. Αίσθηση πάντως προκάλεσε (και ποικίλα σχόλια) η σύνθεση του δικαστηρίου που κλήθηκε να δικάσει τον 23χρονο Γιώργο Βούτση-Βογιατζή με λαϊκούς δικαστές υπάλληλους της Εθνική Τράπεζας. Η δίκη συνεχίζεται σήμερα. ΜΑΡΙΑ ΔΗΜΑ - ΠΕΤΡΟΣ ΚΟΥΣΟΥΛΟΣΦωτ.: ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΓΚΟΛΦΟΜΗΤΣΟΣ
Η μάχη του Γιώργου μέσα στη φυλακή και το πανό για τον Αλέξη
Στο εδώλιο του κατηγορουμένου κάθεται από χθες (σχεδόν ενάμιση χρόνο μετά τη σύλληψή του) ο Γιώργος Βούτσης-Βογιατζής, γιος του μέλους του πολιτικού γραφείου του Συνασπισμού Νίκου Βούτση. Εχουν περάσει δεκαοχτώ μήνες από το μεσημέρι της Τετάρτης 3 Οκτωβρίου του 2007 όταν ένας διερχόμενος οδηγός (στη διασταύρωση των οδών Μπουκουβάλα και Ραγκαβή) «μπλόκαρε» το ποδήλατο στο οποίο επέβαινε ο 23χρονος νεαρός και άνοιξε στον γιο του σημαίνοντος πολιτικού στελέχους της Αριστεράς την πόρτα για τον Κορυδαλλό, κατηγορούμενο για την ένοπλη ληστεία σε υποκατάστημα της Εθνικής Τράπεζας στου Γκύζη, με λεία 23.000 ευρώ. «Η επιλογή της ληστείας αποτελεί έναν σταθμό της πορείας μου προς την άρνηση», είναι η χαρακτηριστική φράση που φαίνεται να εκφράζει μέχρι και σήμερα τον γιο του Νίκου Βούτση και της Σοφίας Βογιατζή. Φράση την οποία ο ίδιος ο νεαρός κατηγορούμενος προσυπόγραψε, μέσω γράμματος που απέστειλε στους «συντρόφους» του από τη φυλακή στις 19 Ιανουαρίου 2009, και είναι ενδεικτική της στάσης που έχει κρατήσει όλο αυτό το διάστημα ο «ιδεολόγος αναρχικός» στο μεγαλύτερο σωφρονιστικό κατάστημα της χώρας. Οπως επισημαίνουν πρόσωπα που είχαν καθημερινή επαφή με τον «επώνυμο» κρατούμενο, που γνωρίζουν πράγματα και καταστάσεις για το τι συμβαίνει στην Ε’ πτέρυγα του Κορυδαλλού, καθ’ όλη τη διάρκεια της δεκαεπτάμηνης κράτησής του ο Γιώργος Βούτσης-Βογιατζής ενημερωνόταν πλήρως για τα όσα συνέβαιναν έξω από τον μικρόκοσμο των φυλακών. «Και όχι μόνο αυτό, αλλά έδινε συνεχώς μάχες για τα δικαιώματα των κρατουμένων και εναντιωνόταν στην άδικη πειθαρχία και τους ξυλοδαρμούς» λένε οι ίδιοι, προσθέτοντας ότι ο 23χρονος Γιώργος υπήρξε ένας από τους πρωτοστάτες της μεγάλης κινητοποίησης το Νοεμβρίου του 2008, με τη συμμετοχή κρατουμένων από όλα τα σωφρονιστικά ιδρύματα της χώρας. «Εδωσε πραγματική μάχη. Αλλωστε, όλο αυτό τον καιρό που βρισκόταν στη φυλακή βοηθούσε συνεχώς διαφόρους κρατουμένους και δεν σταματούσε να διαμαρτύρεται», προσθέτουν και τον περιγράφουν ως ένα ιδιαίτερα έξυπνο, γλυκό και ήσυχο παιδί που «αγωνιζόταν ενάντια στο σωφρονισμό της πρέζας», όπως κατέθεσε χθες στο δικαστήριο ο συγκρατούμενός του Μάριος Τσουραπάς. Μια από τις φορές που τον είδαν οι συγκρατούμενοί του φανερά οργισμένο ήταν το πρωινό της 7ης Δεκεμβρίου 2008. Είχε πληροφορηθεί το θάνατο του 15χρονου Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου από τις σφαίρες του όπλου του ειδικού φρουρού στα Εξάρχεια. «Αυτό που έγινε δεν μπορεί να περάσει έτσι, πρέπει κάτι να κάνουμε», φέρεται να εκμυστηρεύτηκε ο Γιώργος Βούτσης-Βογιατζής σε άλλο τρόφιμο των φυλακών. Και έτσι λίγες ημέρες αργότερα έξω από την Ε’ πτέρυγα των φυλακών Κορυδαλλού κρεμάστηκε ένα πανό που έγραφε «Τιμή και δόξα στον Αλέξη», διά χειρός του Γιώργου Βούτση-Βογιατζή.
ΠΕΤΡΟΣ ΚΟΥΣΟΥΛΟΣ
Η αδυναμία στη (μικρή) αδελφή του
Αν και η μετάβαση του 23χρονου κατηγορουμένου από το σπίτι της Ακρόπολης (όπου έμενε τον τελευταίο καιρό με τη μητέρα του) στο «σκοτεινό» κόσμο της φυλακής, απόρροια της συνειδητής -όπως διατείνεται ο ίδιος- επιλογής του να ληστέψει την τράπεζα, δεν ήταν εύκολη, ο νεαρός φέρεται να είχε προσαρμοστεί σχετικά εύκολα. Για αρκετά μεγάλο διάστημα εργάστηκε στο τυπογραφείο των φυλακών (σ.σ.: έκανε 223 μεροκάματα), ενώ έκανε κυρίως παρέα με τους υπόλοιπους «πολιτικούς» (κατά τη γνώμη του) κρατουμένους. Στο πλευρό του βρίσκονταν διαρκώς τόσο η μητέρα του Σοφία όσο και ο πατέρας του Νίκος, οι οποίοι τον επισκέπτονταν πολύ συχνά, όπως και μια στενή του φίλη. Ο Γιώργος Βούτσης-Βογιατζής είχε τακτική επικοινωνία και με τη μικρότερη αδελφή του (από το δεύτερο γάμο του πατέρα του), στην οποία έχει μεγάλη αδυναμία.
«Η πορεία μου προς την άρνηση»
«Με τη ληστεία ήθελα να δείξω την αντίθεσή μου στο τραπεζικό σύστημα». Η συγκεκριμένη φράση, την οποία φέρεται να είπε τον Απρίλιο του 2008 ο Γιώργος Βούτσης-Βογιατζής ενώπιον του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών, όπου παρουσιάστηκε για να αποφασιστεί η παράταση ή όχι της προσωρινής κράτησής του, αποτυπώνει τη στάση που εξακολουθεί να κρατάει ο 23χρονος νεαρός απέναντι στο θέμα της ποινικής του εμπλοκής. Ακόμα και σήμερα, με τα όσα έχει δει μέσα στη φυλακή, εξακολουθεί να εναντιώνεται με το ίδιο σθένος απέναντι στο καθεστώς της εργασίας, καθώς το θεωρεί «διαδικασία παραγωγής ανισοτήτων», λέει στην «Espresso» πρόσωπο που μιλάει μαζί του, παρομοιάζοντας την περίπτωση του υιού Βούτση με εκείνη του Γιάννη Δημητράκη, που βρίσκεται επίσης στη φυλακή.
τον 23χρονο κατηγορούμενο γιο του Γιώργο Βούτση-Βογιατζή, που ανέλαβε ενώπιον του Μικτού Ορκωτού Δικαστηρίου πλήρως την ευθύνη για τη ληστεία, όχι όμως και για τη χειροβομβίδα που βρέθηκε στην τσάντα του και κατά το κατηγορητήριο, με σκοπό να βάλει σε κίνδυνο ζωές και περιουσίες. Μια κατηγορία που προστέθηκε εννέα μήνες μετά το συμβάν και η ποινή που επισείει είναι από πέντε έως είκοσι χρόνια φυλάκιση!Τόσο ο Νίκος Βούτσης όσο και η πρώην σύζυγός του Σοφία Βογιατζή, έκαναν λόγο για ένα ευαίσθητο, κοινωνικό και πολιτικοποιημένο παιδί, με ανιδιοτελή κίνητρα και δικό του αξιακό σύστημα. «Ο Γιώργος δεν είναι το παιδί του... σωλήνα. Του έχω εμπιστοσύνη για την ευθυκρισία του, πέρα των διαφορών στις επιλογές του, δεν υπήρξαν ιδιοτελή κίνητρα, γιατί ανήκει στα παιδιά που παίρνουν το ρίσκο...» Ο Νίκος Βούτσης προσπάθησε στην κατάθεσή του να ερμηνεύσει και να εξηγήσει την «οριακή επιλογή» του γιου του, την οποία έκανε «σε όρια που υπερβαίνουν την κλίμακα αξιών» που έχει θέσει ο πατέρας του ως άνθρωπος. Ωστόσο πίσω από τη συμπεριφορά αυτή του γιου του, δεν απουσίασε και η αυτοκριτική του πατέρα για τις ενδεχόμενες ευθύνες του. «Υπάρχει το στοιχείο επιρροής από την οικογένεια. Επιρροής που αισθάνομαι ότι έχω και εγώ την ευθύνη που δεν ήταν τόσο βαθιά ώστε να αποτρέψει αυτή την οριακή επιλογή που έκανε» είπε ο Νίκος Βούτσης, διευκρινίζοντας παράλληλα ότι βρίσκεται στο έδρανο του μάρτυρα με την ιδιότητα του πατέρα (και όχι του πολιτικού) και σκιαγραφώντας το χαρακτήρα του παιδιού που μαζί με τους συνομηλίκους του, ανθίζει «σε μια κοινωνία με συσσωρευμένη βία, που παράγεται και εξελίσσεται σε νέους ανθρώπους». Στο διά ταύτα της κατάθεσής του ο συντετριμμένος Νίκος Βούτσης ζήτησε από το δικαστήριο να υπάρξει μια δίκαιη κρίση ώστε να είναι το συντομότερο δυνατό ο Γιώργος ξανά στην οικογένειά του και τους φίλους του, και εγγυήθηκε ότι με το διάλογο θα τα τακτοποιήσει όλα με το παιδί του, ώστε να μην επαναληφθούν τέτοιου είδους πράξεις. Διευκρινίζοντας ωστόσο ότι δεν θα ζητήσει ποτέ από τον γιο του να πάψει να έχει ανησυχίες και να βλέπει καθισμένος σε ένα καναπέ τηλεόραση... ή να «είναι yes man»... Το μητρικό φιλί Στο ίδιο πλαίσιο και με τις ίδιες ευαισθησίες κινήθηκε καταθέτοντας στη συνέχεια και η μητέρα του νεαρού κατηγορούμενου Σοφία Βογιατζή, η οποία είπε πως δεν εγκρίνει φυσικά την πράξη του, αλλά γνωρίζει καλύτερα από τον καθένα ότι τη διέπραξε από... μη ταπεινά αίτια.«Ο γιος μου είναι ένας περίεργος ληστής. Δεν είχε λόγο να κάνει καμία ληστεία, γιατί προέρχεται από εύπορη οικογένεια» είπε η Σοφία Βογιατζή, δίνοντας το στίγμα του οικογενειακού περιβάλλοντος που μεγάλωσε το παιδί της. «Ο μόνος λόγος που το έκανε ήταν ιδεολογικός. Υπάρχει μια αντίληψη στο χώρο των αντιεξουσιαστών για τις ληστείες-απαλλοτριώσεις. Οι νεαροί που τις κάνουν, τις ονομάζουν έτσι, δεν ιδιοποιούνται τα χρήματα, αλλά τα διαθέτουν για καλούς σκοπούς» είπε η μητέρα του τονίζοντας ότι δεν δικαιολογεί την πράξη του, αλλά βασανίζεται για να την εξηγήσει. Πρόεδρος: Γιατί δεν απαλλοτριώνει την περιουσία τη δική του, αλλά την ξένη;Μητέρα: Δεν έκανα εγώ τη ληστεία για να μπορώ να σας απαντήσω είπε και προκάλεσε την παρέμβαση του ανυπότακτου Γιώργου.Κατηγορούμενος: Τα χρήματα των τραπεζών είναι κλεμμένη περιουσία, ενώ της οικογένειάς μου δεν είναι...Η μητέρα του αποχωρώντας από το έδρανο έσκυψε και φίλησε το παιδί της. Ενώ σε κάθε διάλειμμα της ακροαματικής διαδικασίας ο Νίκος Βούτσης πλησίαζε και συνομιλούσε γλυκά με τον γιο του. Είπαν «ευχαριστώ»Είχαν προηγηθεί οι καταθέσεις του υπάλληλου της τράπεζας Δημήτρης Μιχαλιού, ο οποίος ενάμιση χρόνο μετά είπε ότι «διέκρινε» τη χειροβομβίδα στα χέρια του νεαρού, κάτι που στην προανάκριση απλώς «είχε ακούσει». Ο ίδιος δεν μπόρεσε να καταθέσει στο δικαστήριο την καταγεγραμμένη από τις κάμερες ασφαλείας σκηνή που οι δύο ληστές άφησαν μία γυναίκα με το μωρό της να φύγει. «Δεν θυμάστε πράγματα που έχετε πει και θυμάστε πράγματα που δεν έχετε πει» ήταν η παρατήρηση του συνηγόρου της υπεράσπισης Γιάννη Ραχιώτη.Στη συνέχεια κατέθεσαν οι τρεις ταμίες της τράπεζας εκ των οποίων οι δύο (Κωνσταντίνα Υφαντή και Νίκος Δημόπουλος) δεν ανέφεραν ότι είδαν τον κατηγορούμενο να κρατάει τη χειροβομβίδα, ενώ ο τρίτος (Κυριάκος Κυριακόπουλος) επιβεβαίωσε το περιστατικό με τη γυναίκα και το μωρό. Ωστόσο, και οι τρεις επιβεβαίωσαν στο δικαστήριο ότι οι ληστές φεύγοντας τους ευχαρίστησαν. Αφαντοι ήταν ωστόσο από το δικαστήριο οι μάρτυρες που συνέλαβαν τον Γιώργο Βούτση την ώρα που επιχείρησε να διαφύγει με το πολυσυζητημένο ποδήλατο. Αίσθηση πάντως προκάλεσε (και ποικίλα σχόλια) η σύνθεση του δικαστηρίου που κλήθηκε να δικάσει τον 23χρονο Γιώργο Βούτση-Βογιατζή με λαϊκούς δικαστές υπάλληλους της Εθνική Τράπεζας. Η δίκη συνεχίζεται σήμερα. ΜΑΡΙΑ ΔΗΜΑ - ΠΕΤΡΟΣ ΚΟΥΣΟΥΛΟΣΦωτ.: ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΓΚΟΛΦΟΜΗΤΣΟΣ
Η μάχη του Γιώργου μέσα στη φυλακή και το πανό για τον Αλέξη
Στο εδώλιο του κατηγορουμένου κάθεται από χθες (σχεδόν ενάμιση χρόνο μετά τη σύλληψή του) ο Γιώργος Βούτσης-Βογιατζής, γιος του μέλους του πολιτικού γραφείου του Συνασπισμού Νίκου Βούτση. Εχουν περάσει δεκαοχτώ μήνες από το μεσημέρι της Τετάρτης 3 Οκτωβρίου του 2007 όταν ένας διερχόμενος οδηγός (στη διασταύρωση των οδών Μπουκουβάλα και Ραγκαβή) «μπλόκαρε» το ποδήλατο στο οποίο επέβαινε ο 23χρονος νεαρός και άνοιξε στον γιο του σημαίνοντος πολιτικού στελέχους της Αριστεράς την πόρτα για τον Κορυδαλλό, κατηγορούμενο για την ένοπλη ληστεία σε υποκατάστημα της Εθνικής Τράπεζας στου Γκύζη, με λεία 23.000 ευρώ. «Η επιλογή της ληστείας αποτελεί έναν σταθμό της πορείας μου προς την άρνηση», είναι η χαρακτηριστική φράση που φαίνεται να εκφράζει μέχρι και σήμερα τον γιο του Νίκου Βούτση και της Σοφίας Βογιατζή. Φράση την οποία ο ίδιος ο νεαρός κατηγορούμενος προσυπόγραψε, μέσω γράμματος που απέστειλε στους «συντρόφους» του από τη φυλακή στις 19 Ιανουαρίου 2009, και είναι ενδεικτική της στάσης που έχει κρατήσει όλο αυτό το διάστημα ο «ιδεολόγος αναρχικός» στο μεγαλύτερο σωφρονιστικό κατάστημα της χώρας. Οπως επισημαίνουν πρόσωπα που είχαν καθημερινή επαφή με τον «επώνυμο» κρατούμενο, που γνωρίζουν πράγματα και καταστάσεις για το τι συμβαίνει στην Ε’ πτέρυγα του Κορυδαλλού, καθ’ όλη τη διάρκεια της δεκαεπτάμηνης κράτησής του ο Γιώργος Βούτσης-Βογιατζής ενημερωνόταν πλήρως για τα όσα συνέβαιναν έξω από τον μικρόκοσμο των φυλακών. «Και όχι μόνο αυτό, αλλά έδινε συνεχώς μάχες για τα δικαιώματα των κρατουμένων και εναντιωνόταν στην άδικη πειθαρχία και τους ξυλοδαρμούς» λένε οι ίδιοι, προσθέτοντας ότι ο 23χρονος Γιώργος υπήρξε ένας από τους πρωτοστάτες της μεγάλης κινητοποίησης το Νοεμβρίου του 2008, με τη συμμετοχή κρατουμένων από όλα τα σωφρονιστικά ιδρύματα της χώρας. «Εδωσε πραγματική μάχη. Αλλωστε, όλο αυτό τον καιρό που βρισκόταν στη φυλακή βοηθούσε συνεχώς διαφόρους κρατουμένους και δεν σταματούσε να διαμαρτύρεται», προσθέτουν και τον περιγράφουν ως ένα ιδιαίτερα έξυπνο, γλυκό και ήσυχο παιδί που «αγωνιζόταν ενάντια στο σωφρονισμό της πρέζας», όπως κατέθεσε χθες στο δικαστήριο ο συγκρατούμενός του Μάριος Τσουραπάς. Μια από τις φορές που τον είδαν οι συγκρατούμενοί του φανερά οργισμένο ήταν το πρωινό της 7ης Δεκεμβρίου 2008. Είχε πληροφορηθεί το θάνατο του 15χρονου Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου από τις σφαίρες του όπλου του ειδικού φρουρού στα Εξάρχεια. «Αυτό που έγινε δεν μπορεί να περάσει έτσι, πρέπει κάτι να κάνουμε», φέρεται να εκμυστηρεύτηκε ο Γιώργος Βούτσης-Βογιατζής σε άλλο τρόφιμο των φυλακών. Και έτσι λίγες ημέρες αργότερα έξω από την Ε’ πτέρυγα των φυλακών Κορυδαλλού κρεμάστηκε ένα πανό που έγραφε «Τιμή και δόξα στον Αλέξη», διά χειρός του Γιώργου Βούτση-Βογιατζή.
ΠΕΤΡΟΣ ΚΟΥΣΟΥΛΟΣ
Η αδυναμία στη (μικρή) αδελφή του
Αν και η μετάβαση του 23χρονου κατηγορουμένου από το σπίτι της Ακρόπολης (όπου έμενε τον τελευταίο καιρό με τη μητέρα του) στο «σκοτεινό» κόσμο της φυλακής, απόρροια της συνειδητής -όπως διατείνεται ο ίδιος- επιλογής του να ληστέψει την τράπεζα, δεν ήταν εύκολη, ο νεαρός φέρεται να είχε προσαρμοστεί σχετικά εύκολα. Για αρκετά μεγάλο διάστημα εργάστηκε στο τυπογραφείο των φυλακών (σ.σ.: έκανε 223 μεροκάματα), ενώ έκανε κυρίως παρέα με τους υπόλοιπους «πολιτικούς» (κατά τη γνώμη του) κρατουμένους. Στο πλευρό του βρίσκονταν διαρκώς τόσο η μητέρα του Σοφία όσο και ο πατέρας του Νίκος, οι οποίοι τον επισκέπτονταν πολύ συχνά, όπως και μια στενή του φίλη. Ο Γιώργος Βούτσης-Βογιατζής είχε τακτική επικοινωνία και με τη μικρότερη αδελφή του (από το δεύτερο γάμο του πατέρα του), στην οποία έχει μεγάλη αδυναμία.
«Η πορεία μου προς την άρνηση»
«Με τη ληστεία ήθελα να δείξω την αντίθεσή μου στο τραπεζικό σύστημα». Η συγκεκριμένη φράση, την οποία φέρεται να είπε τον Απρίλιο του 2008 ο Γιώργος Βούτσης-Βογιατζής ενώπιον του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών, όπου παρουσιάστηκε για να αποφασιστεί η παράταση ή όχι της προσωρινής κράτησής του, αποτυπώνει τη στάση που εξακολουθεί να κρατάει ο 23χρονος νεαρός απέναντι στο θέμα της ποινικής του εμπλοκής. Ακόμα και σήμερα, με τα όσα έχει δει μέσα στη φυλακή, εξακολουθεί να εναντιώνεται με το ίδιο σθένος απέναντι στο καθεστώς της εργασίας, καθώς το θεωρεί «διαδικασία παραγωγής ανισοτήτων», λέει στην «Espresso» πρόσωπο που μιλάει μαζί του, παρομοιάζοντας την περίπτωση του υιού Βούτση με εκείνη του Γιάννη Δημητράκη, που βρίσκεται επίσης στη φυλακή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου