Στριπτίζ στο Πεντάγωνο...!

Υποχρέωσαν 30χρονη δικηγόρο να τσιτσιδώθεί...!

Από το http://www.zougla.gr/

Την υποχρέωσαν να στηθεί γυμνή και να σκύψει μπροστά σε άνδρες στρατιωτικούς γιατρούς, για να την προσλάβουν στο υπουργείο Άμυνας ως στρατοδίκη.
«Προσέβαλαν τη γυναικεία υπόστασή μου και την ανθρώπινη αξιοπρέπειά μου», καταγγέλλει η 30χρονη δικηγόρος από τις Σέρρες, η οποία είχε την ουτοπική, όπως ομολογεί, έμπνευση να δηλώσει συμμετοχή στο διαγωνισμό του υπουργείου Εθνικής Άμυνας για την πλήρωση 29 θέσεων στρατιωτικών δικαστών.
Η νεαρή γυναίκα, που είναι αναγνώστρια της «zougla.gr», έστειλε ένα e-mail που ξεχειλίζει από πικρία και αγανάκτηση και περιγράφει σκηνές που θυμίζουν στρατόπεδο συγκέντρωσης:
«…Ήμασταν σχεδόν 150 άτομα… Μας έβγαλαν έξω στο προαύλιο του νοσοκομείου και μας χώρισαν σε ομάδες… στη συνέχεια περάσαμε για να δώσουμε αίμα, ούρα και μετά ξεκίνησε η μαζική μαραθώνια επίσκεψη σε διάφορους γιατρούς ειδικοτήτων (οφθαλμίατρο, καρδιολόγο, ωτορινολαρυγγολόγο, ψυχίατρο κτλ).
Ώσπου έφτασε η στιγμή που υποθέτω πως όλοι ένιωσαν ότι η ξεφτίλα που εμείς εμπιστευόμενοι το κατά τ’ άλλα κράτος δικαίου (μάλλον ζω στο δικό μου ουτοπικό κόσμο) δεν είχε πάτο!
…ζήτησαν να βγάλουμε τα ρούχα μας. …μας τόνισαν πως, αν κάποιος αρνηθεί, θα είχε και τις ανάλογες κυρώσεις δηλαδή τον αποκλεισμό. Μείναμε 30 γυναίκες γυμνές με άντρες γιατρούς –ανεξάρτητα αν ζητήσαμε να είναι γυναίκες- να μας κοιτάνε από πάνω μέχρι κάτω, να μας ζητάνε να σκύψουμε, να χοροπηδήσουμε κ.α. Αποποιηθήκαμε κάθε νομίμου δικαιώματός μας με την προσδοκία μιας θέσης για μια καλύτερη ζωή, την καλύτερη ζωή που μας υποσχέθηκε το κράτος και που επενδύσαμε τόσα χρόνια για να την αποκτήσουμε…», καταγγέλλει βαθιά πληγωμένη η 30χρονη δικηγόρος.
«Στημένος ο διαγωνισμός»
Η 30χρονη δικηγόρος αφήνει σαφείς αιχμές για το αδιάβλητο του διαγωνισμού:
«Τα αποτελέσματα βγήκαν και βαθμολογήθηκα με κάτω από τη βάση σε 3 μαθήματα. Από τα 115 άτομα που έλαβαν τελικά μέρος, κόπηκαν οι 56. Ανάμεσα στους 58 επιτυχόντες για την επόμενη διαδικασία της προφορικής εξέτασης συμπεριλαμβάνονταν σχεδόν όλοι οι υποψήφιοι που ήταν εν ενεργεία στρατιωτικοί. Τι έφταιγε… ήμουν ανίδεη; Δε ξέρανε ο καθηγητής με τον οποίο συζήτησα τι έγραψα και ο πατέρας ενός φίλου εισαγγελέας…; δεν ακούστηκε το όνομά μου για να με σπρώξουν; Γιατί δυστυχώς έκανα το λάθος να πιστεύω ότι θα μπορούσα με την αξία μου να περάσω, γιατί δεν είχα κανένα γνωστό να μιλήσει για μένα. Όταν επικοινώνησα για να ζητήσω αναθεώρηση μου έδωσαν ένα τηλέφωνο, το οποίο δεν απαντά όσες φορές και να καλέσει κανείς. Όταν ρώτησα αν μπορώ να παρακολουθήσω την προφορική διαδικασία, μου απάντησαν ότι οι συνεδριάσεις θα είναι κλειστές, γιατί μπορεί να επαναλαμβάνονται οι ερωτήσεις. Βέβαια, στις προφορικές εξετάσεις για την εισαγωγή στη σχολή δικαστών ενώπιον του Αρείου Πάγου μπορεί να παρευρεθεί όποιος θέλει και μάλιστα πολλοί κρατάνε και σημειώσεις. Μάλλον, όμως, οι στρατιωτικοί δικαστές είναι ανώτερα καταρτισμένοι από τους εθνικούς δικαστές ή είναι τόσο δύσκολο για 58 υποψήφιους από την άπειρη ύλη της νομικής επιστήμης να υπάρξουν διαφορετικές ερωτήσεις. Η προφορική εξέταση επρόκειτο να γίνει στις 10 και 11 Απριλίου – όσο πιο γρήγορα, τόσο καλύτερα (!) Λίγες μέρες πριν τις εξετάσεις, γνωστή μου με ρωτούσε ποια επιτομή να διαβάσει και διάλεξε μια των 80 σελίδων. Εγώ διάβασα τα κανονικά βιβλία και οι βαθμοί της ήταν ανώτεροι. Αλλά ο αρραβωνιαστικός της είναι μέσα στο κόμμα, αλλά αυτό δε νομίζω να παίζει κάποιο ρόλο (!)».
Πηγές του υπουργείου Εθνικής Άμυνας, μιλώντας στη «zougla.gr», απέρριψαν ασυζητητί τους υπαινιγμούς περί «στημένου» διαγωνισμού, λέγοντας ότι διεξάγεται με πλήρη διαφάνεια, όπως προβλέπουν οι κανονισμοί και ότι το αδιάβλητο είναι εγγυημένο.
Παραδέχθηκαν, ωστόσο, ότι η εξέταση των υποψηφίων έγινε από άνδρες γιατρούς, όμως διευκρίνισαν ότι οι εξετάσεις είναι υποχρεωτικές από τον κανονισμό και γίνονται ακριβώς με τον ίδιο τρόπο για όλες τις ειδικότητες, όπως οι επαγγελματίες οπλίτες ή άλλο ένστολο επιστημονικό προσωπικό. Επίσης τόνισαν ότι στον χώρο της εξέτασης υπήρχε και γυναικείο προσωπικό.
Οι ίδιες πηγές συμπληρώνουν ότι οι στρατιωτικοί γιατροί άσχετα αν είναι άνδρες ή γυναίκες, διακρίνονται για το ήθος και την επιστημονική εκπαίδευσή τους, έχουν δώσει τον όρκο του Ιπποκράτη, όπως όλοι οι γιατροί και δε διακρίνουν τους ανθρώπους βάσει του φύλου τους, αλλά ενδιαφέρονται μόνο για την κατάσταση της υγείας τους.
«Με την ίδια λογική δε θα έπρεπε να υπάρχουν άνδρες γυναικολόγοι, ούτε γυναίκες ουρολόγοι-ανδρολόγοι. Αν η συγκεκριμένη υποψήφιος έχει να καταγγείλει κάτι συγκεκριμένο που να έχει σχέση με απρεπή συμπεριφορά ιατρών ή παρενόχληση, υπάρχουν αρμόδιοι εισαγγελείς», καταλήγουν οι πηγές.
Εύλογα, ωστόσο, γεννώνται ορισμένα ερωτήματα.
Ίσως ο τρόπος που εξετάζονται οι υποψήφιοι να μην αντίκειται στους κανονισμούς. Οι ίδιοι οι κανονισμοί όμως, μήπως αντίκεινται στην ανθρώπινη αξιοπρέπεια και λογική; Μήπως είναι απηρχαιωμένοι και έχουν καταρτιστεί την εποχή που στις ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις δεν υπηρετούσαν γυναίκες;
Μήπως όμως και η απλή λογική μπορεί να συμβιβαστεί με την εικόνα γυμνών ανθρώπων και μάλιστα γυναικών επιστημόνων να στέκονται στη σειρά, προκειμένου να εξεταστούν για να βρουν μία θέση στο Δημόσιο;
Δεν προσβάλλει την ανθρώπινη αξιοπρέπεια, αλλά και τα ανθρώπινα δικαιώματα, η έκθεση ενός γυμνού εξεταζόμενου στα μάτια άλλων εξεταζόμενων που δεν είναι γιατροί;
ΟΛΟΚΛΗΡΗ Η ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΗΣ 30ΧΡΟΝΗΣ ΔΙΚΗΓΟΡΟΥ
Η ΕΥΘΕΙΑ ΠΑΡΑΒΙΑΣΗ ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
Πριν 3 μήνες εκδόθηκε η εγκύκλιος 63 του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας. Αφορούσε την πλήρωση 29 θέσεων στα στρατοδικεία της χώρας για στρατιωτικούς δικαστές. Άκουσα τυχαία για αυτή την εγκύκλιο - προκήρυξη από μια συνάδελφο, καθώς είμαι δικηγόρος. Η συνάδελφος αυτή μου τόνισε ότι δε θα λάμβανε μέρος σε αυτόν το διαγωνισμό γιατί ο πατέρας της, στρατιωτικός στο επάγγελμα, την απέτρεψε με την αιτιολογία ότι οι θέσεις ήταν ήδη δοσμένες. Όμως αποφάσισα να συμμετάσχω. Στην αρχή προσπάθησα να μάθω πληροφορίες σχετικά με την εξεταζόμενη ύλη και τον τρόπο διενέργειας της εξέτασης αλλά χωρίς αποτέλεσμα, διότι ήταν η δεύτερη φορά που επρόκειτο να γίνει ένας τέτοιος διαγωνισμός. Τα μαθήματα στα οποία θα εξεταζόμασταν οι υποψήφιοι ήταν 6. Συνταγματικό, διοικητικό, αστικό, ποινικό δίκαιο, στρατιωτικό δίκαιο και ποινική δικονομία. Το στρατιωτικό δίκαιο ως ειδικό του ποινικού δικαίου απαιτούσε ιδιαίτερη μελέτη καθώς έχει ορισμένες ιδιαιτερότητες… Δε θεωρώ όμως ότι πρέπει να επεκταθώ επί αυτού γιατί ούτε πιστεύω πως ενδιαφέρει τον αναγνώστη, αλλά δεν είναι και η ουσία του εν λόγω άρθρου.
Όπως και για την εθνική σχολή δικαστών, απαιτούνταν ορισμένες διαδικασίες προκειμένου να υποβληθεί η αίτηση για συμμετοχή, δηλαδή πιστοποιητικά δημάρχου, πιστοποιητικό από το δικηγορικό σύλλογο αλλά και πιστοποιητικό ήθους. Τέλη Φεβρουαρίου έληξε η προθεσμία και λίγες μέρες αργότερα κληθήκαμε όλοι οι υποψήφιοι στο στρατιωτικό νοσοκομείο στην Πεντέλη (414 ΣΝΕΝ). Εκεί μας περίμενε μια άκρως εξευτελιστική διαδικασία, η οποία δε δικαιολογούνταν από κανένα λόγο, είτε από άποψη εθνικής άμυνας, είτε από άποψη δημοσίου συμφέροντος… συχνός λόγος επίκλησης της «διακριτικής ευχέρειας» της διοίκησης. Ως νομικός αν και έχω τις απαραίτητες και όχι εξειδικευμένες γνώσεις διοικητικού δικαίου η διοίκηση οφείλει να ενεργεί με γνώμονα την προστασία του διοικούμενου τηρουμένης της αρχής της αναλογικότητας. Ήμασταν σχεδόν 150 άτομα, αν και στο σύνολο οι αιτήσεις έφτασαν τις 185, διότι κάποιοι θα παρουσιάζονταν την επόμενη ημέρα. Μας έβγαλαν έξω στο προαύλιο του νοσοκομείου και μας χώρισαν σε ομάδες. Πάλι καλά τουλάχιστον χώρισαν άντρες και γυναίκες. Συνωστισμένοι και απορημένοι με αυτήν την ανοργανωσιά, ανάλογα με την ομάδα που μας κατέταξαν αλφαβητικά, πρώτα μας ζύγισαν και μέτρησαν το ύψος μας. Όπως παρατήρησα και με άλλα άτομα που συζήτησα τα κιλά ήταν παραπάνω και το ύψος πιο κάτω από το φυσιολογικό… ακόμα δεν είχε καταλάβει κανείς γιατί… στη συνέχεια περάσαμε για να δώσουμε αίμα, ούρα και μετά ξεκίνησε η μαζική μαραθώνια επίσκεψη σε διάφορους γιατρούς ειδικοτήτων (οφθαλμίατρο, καρδιολόγο, ωτορινολαρυγγολόγο, ψυχίατρο κτλ).
Ώσπου έφτασε η στιγμή που υποθέτω πως όλοι ένιωσαν ότι η ξεφτίλα που εμείς εμπιστευόμενοι το κατά τ’ άλλα κράτος δικαίου (μάλλον ζω στο δικό μου ουτοπικό κόσμο) δεν είχε πάτο! Μας μάζεψαν σαν να επρόκειτο για στρατόπεδο συγκεντρώσεως σε μια αίθουσα και μας ζήτησαν να βγάλουμε τα ρούχα μας. Ας επισημάνω ότι η πλειοψηφία εκεί ήταν δικηγόροι και όχι άτομα –τουλάχιστον όχι ακόμη– ενταγμένα στο σώμα του στρατού. Μάλιστα μας τόνισαν πως αν κάποιος αρνηθεί θα είχε και τις ανάλογες κυρώσεις δηλαδή τον αποκλεισμό. Μείναμε 30 γυναίκες γυμνές με άντρες γιατρούς –ανεξάρτητα αν ζητήσαμε να είναι γυναίκες- να μας κοιτάνε από πάνω μέχρι κάτω, να μας ζητάνε να σκύψουμε, να χοροπηδήσουμε κ.α. Αποποιηθήκαμε κάθε νομίμου δικαιώματός μας με την προσδοκία μιας θέσης για μια καλύτερη ζωή, την καλύτερη ζωή που μας υποσχέθηκε το κράτος και που επενδύσαμε τόσα χρόνια για να την αποκτήσουμε. Το τέλος απαιτούσε ακτινογραφία θώρακος. Τι και αν πόσα άτομα διαμαρτυρήθηκαν ότι είχαν μαζί τους από δημόσια νοσοκομεία ακτίνες 3 μηνών, η απάντηση ήταν ότι για το στρατό υπάρχει νόμος που απαιτεί να έχουν γίνει ακτινογραφίες εντός 2 μηνών για να έχουν ισχύ. Τι και αν η υγειονομικές επιτροπές ρητά τονίζουν πως η διάρκεια είναι 6 μήνες, οι αξιότιμοι κύριοι στρατιωτικοί έκαναν επίκληση ενός νόμου τον οποίο δεν ήξεραν καν ποιος ήταν. Όλη αυτή η διαδικασία διήρκεσε 8 ώρες. Ο Γολγοθάς δε σταματούσε όμως εκεί. Την επόμενη ημέρα μας κάλεσαν στην ανώτατη υγειονομική επιτροπή (ΑΣΥΕ 401 γενικό στρατιωτικό νοσοκομείο). Τι και αν έπρεπε να παρευρισκόμαστε εκεί από τις 8 το πρωί, η επιτροπή ξεκίνησε το έργο της 2 ½ ώρες αργότερα. Εκεί έγινε το πρώτο ξεκαθάρισμα και το πρώτο δείγμα της «αδιάβλητης» αυτής εγκυκλίου. Αποκλείστηκαν άτομα με παραπάνω κιλά (!), άτομα με βαθμό μυωπίας άνω του 6 (διότι ως στρατιωτικοί δικαστές μπορεί κάποια στιγμή να χρειαστεί να πιλοτάρουμε ή να έχουμε αναλογίες 90-60-90 για να ενθαρρύνουμε το σώμα). Το εν λόγω ΠΔ βέβαια πέρα από τα κιλά και δείκτη σωματικής μάζας έθετε όρια και για το ύψος, κάτι που διέφυγε της επιτροπής. Απέκλεισαν κοπέλα γιατί είχε κιλά από την μέχρι πριν ενός μήνα εγκυμοσύνη της… δυο μέρες αργότερα βγήκε ο κατάλογος με τους επιτυχόντες – κόπηκαν 64 άτομα από τα 185. Τα αποτελέσματα των εξετάσεων δε μας τα ανακοίνωσαν, ενώ δε δέχτηκαν να μας δώσουν ούτε τις ακτινογραφίες (οπότε, σε κάθε διαγωνισμό για το δημόσιο ας παίρνουμε και λίγη ραδιενέργεια!).
Στις 23-3 ξεκίνησε το πρόγραμμα των γραπτών εξετάσεων. Έχω δώσει τόσες εξετάσεις στη ζωή μου, το σύστημα αυτό ήταν πρωτόγνωρο. Κράτησαν ως τις 31/3. Κάθε μέρα ένα μάθημα με το κενό της 25ης Μαρτίου και του σαββατοκύριακου. Ως υποψήφια διάβασα, κοιμόμουν εκείνες τις μέρες κανένα 3ωρό το βράδυ για να μπορέσω να έχω καλό αποτέλεσμα. Μετά συζητούσα τα θέματα με καθηγητή αλλά και στα μαθήματα «παπαγαλίας» άνοιγα το βιβλίο και έκανα έλεγχο του τι έγραψα. Μόνο σε ένα από αυτά δεν ήμουν σίγουρη, αλλά και πάλι έπρεπε να συγκεντρώσει κάποιος 60 μονάδες, ενώ το άριστα για κάθε μάθημα ήταν το 20 (όπως στο σχολείο). Τα αποτελέσματα βγήκαν και βαθμολογήθηκα με κάτω από τη βάση σε 3 μαθήματα.
Από τα 115 άτομα που έλαβαν τελικά μέρος, κόπηκαν οι 56. Ανάμεσα στους 58 επιτυχόντες για την επόμενη διαδικασία της προφορικής εξέτασης συμπεριλαμβάνονταν σχεδόν όλοι οι υποψήφιοι που ήταν εν ενεργεία στρατιωτικοί. Τι έφταιγε… ήμουν ανίδεη; Δε ξέρανε ο καθηγητής με τον οποίο συζήτησα τι έγραψα και ο πατέρας ενός φίλου εισαγγελέας…; δεν ακούστηκε το όνομά μου για να με σπρώξουν; Γιατί δυστυχώς έκανα το λάθος να πιστεύω ότι θα μπορούσα με την αξία μου να περάσω, γιατί δεν είχα κανένα γνωστό να μιλήσει για μένα. Όταν επικοινώνησα για να ζητήσω αναθεώρηση μου έδωσαν ένα τηλέφωνο το οποίο δεν απαντά όσες φορές και να καλέσει κανείς.
Όταν ρώτησα αν μπορώ να παρακολουθήσω την προφορική διαδικασία μου απάντησαν ότι οι συνεδριάσεις θα είναι κλειστές γιατί μπορεί να επαναλαμβάνονται οι ερωτήσεις. Βέβαια, στις προφορικές εξετάσεις για την εισαγωγή στη σχολή δικαστών ενώπιον του Αρείου Πάγου μπορεί να παρευρεθεί όποιος θέλει και μάλιστα πολλοί κρατάνε και σημειώσεις. Μάλλον όμως οι στρατιωτικοί δικαστές είναι ανώτερα καταρτισμένοι από τους εθνικούς δικαστές ή είναι τόσο δύσκολο για 58 υποψήφιους από την άπειρη ύλη της νομικής επιστήμης να υπάρξουν διαφορετικές ερωτήσεις. Η προφορική εξέταση επρόκειτο να γίνει στις 10 και 11 Απριλίου – όσο πιο γρήγορα, τόσο καλύτερα (!) Λίγες μέρες πριν τις εξετάσεις γνωστή μου με ρωτούσε ποια επιτομή να διαβάσει και διάλεξε μια των 80 σελίδων. Εγώ διάβασα τα κανονικά βιβλία και οι βαθμοί της ήταν ανώτεροι. Αλλά ο αρραβωνιαστικός της είναι μέσα στο κόμμα, αλλά αυτό δε νομίζω να παίζει κάποιο ρόλο (!).
Ποιος θα μου δώσει το δίκιο μου, ποιος θα μου εξηγήσει τι έγινε, πού μπορώ να απευθυνθώ; Ό,τι είναι αυτό το κράτος και αυτή η κοινωνία για τους άλλους είναι και για μένα και το αντίστροφο. Ποια νομιμότητα υπάρχει; Πού είναι η διαφάνεια; Γιατί δε δόθηκε καμία δημοσιότητα σε αυτό το διαγωνισμό και γιατί έχουν εξαφανιστεί από το διαδίκτυο όλα τα σχετικά δημοσιεύματα; Γιατί πρέπει να νιώσω τέτοια υποτίμηση; Ο μόνος τρόπος είναι πλέον ένα άρθρο σε εφημερίδα; Ως πότε θα μας αδικούν και θα λέμε δεν πειράζει και θα αφήνουμε τους άλλους να ευημερούν εις βάρος μας. Και γιατί αν αύριο κάνω τα αδύνατα δυνατά- και εγώ- για να βρω μια θέση για να έχω μια καλύτερη ζωή ή μάλλον για να ξεκινήσω τη ζωή μου θα με κατακρίνετε. Θα κρυβόμαστε ο ένας πίσω από τον άλλο και θα τρώμε απανωτά τα χαστούκια;
Το έγκλημα βέβαια δεν ξεκίνησε εκείνη την ημέρα και αυτό υποθέτω είναι ένα απειροελάχιστο δείγμα του καθημερινού φόνου εκ προμελέτης των ονείρων και της ίδιας μας της ζωής. Όταν ξεκίνησα να δώσω πανελλαδικές αγαπητοί κύριοι της παρούσας κυβέρνησης και της απερχόμενης στο βωμό των ψήφων που επιθυμούσατε διακαώς γιατί η εξουσία είναι γλυκιά μάλλον- δεν την έχω ζήσει για να ξέρω το συναίσθημα, αλλά προσπαθώ να μπω στη θέση σας- και πάντα ο μόνος σας αυτοσκοπός, αυξήσατε τις θέσεις στα ελληνικά πανεπιστήμια και δη στις ανώτερες σχολές. Αυτό δε θα μπορούσα να το ονομάσω αλλιώς από εμπαιγμό του/της κάθε υποψήφιας φοιτήτριας και εκμετάλλευση της κάθε ελληνικής οικογένειας. Διότι είναι γνωστό τοις πάση ότι η προηγούμενη γενιά στην οποία και ανήκετε εσείς η πληθώρα των πολιτικών μεγάλωσε με αυτό το βίωμα «όποιος περάσει στο πανεπιστήμιο θα λύσει το πρόβλημά της ζωής του».
Ενίσχυσε η κάθε οικογένεια την ελληνική επαρχία για ένα αμφίβολο αποτέλεσμα. Ο παππούς μου αγρότης σε ένα χωριό των Σερρών στο μπαχτσέ του είχε μια πινακίδα και όταν ήμουν μικρή αναρωτιόμουν τι να εννοεί και γιατί τον αντιπροσωπεύει τόσο αυτή η ατάκα, ώσπου έφτασα και εγώ στα 30 και τη λέω καθημερινά «στερνή μου γνώση να σε είχα πρώτα». Πόσα περιστατικά γνωρίζω αλλά και ο καθένας μας που οι ικανότητες δεν ήταν το ζητούμενο αλλά το μέσο, το ποιος θα μιλήσει για σένα. «Φίλος» με 2 μεταπτυχιακά στην Αμερική και δεν έβρισκε δουλειά, όταν έκανε τα χαρτιά του για την ευρωπαϊκή ένωση τον διάλεξαν ανάμεσα σε πόσους υποψήφιους, δεν είχε βέβαια γνωστούς και ο πατέρας του είχε πεθάνει.
«Φίλη» που έκανε όνομα ως δικηγόρος γιατί σε όλος τις δίκες της ήταν δίπλα της ο συνταξιούχος εισαγγελέας πατέρας της. «Φίλος» που σε μια βραδιά τον βολέψανε ως διοικητικό υψηλόμισθο υπάλληλο στον ΟΑΕΔ και πριν 1 χρόνο μου είπε σε κρίση αφέλειας ότι θα βγει προκήρυξη για θέσεις αλλά στην ουσία είναι για τους ήδη υπάρχοντες συμβασιούχους που θα γίνουν μόνιμοι. Παρόλα αυτά σε κάθε προκήρυξη ζητάνε και 20 Ε παράβολο, έτσι για να λάβουν υπόψη τις αιτήσεις μας και μετά ψάχνουμε να βρούμε το όνομά μας στις λίστες… και το βρίσκουμε πάντα πολύ χαμηλά.
Παραβιάστηκε το δικαίωμα της αξιοπρέπειας, το δικαίωμα της υγείας, της ισότητας, της προαγωγής του καθενός ανάλογα με τις δυνατότητές του και τη συμμετοχή του στην κοινωνική, οικονομική, πολιτική ζωή, το δικαίωμα αναφοράς, αλλά πάνω απ’ όλα παραβιάστηκε το δημοκρατικό πολίτευμα. Και όχι μόνο από την παραπάνω περιγραφείσα διαδικασία γιατί αυτό είναι ένα μόνο δείγμα και προσωπικό βίωμα, παραβιάστηκε ο πυρήνας του συντάγματος και πλέον μόνο κατ’ επίφαση μπορούμε να μιλάμε για δημοκρατία. Γιατί πλέον μιλάμε για ολιγαρχία, διοικούν λίγοι, με τις κατά τ΄ άλλα δημοκρατικές διαδικασίες εκλογής και υφαρπαγής των ψήφων μας, γιατί διοικούν λίγοι για το συμφέρον λίγων… ανταλλαγές, χάρες, κυκλώματα…
Δε γνωρίζω. Γνωρίζω μόνο ότι σαν εμένα δολοφονούνται άτομα καθημερινά.